අහස් දිය🌦️🔞✅

02

ඒත් අසාමාන්‍ය විදිහට ළඟින් ඉන්න, හෙලවෙන්නවත් බැරි බස් එක ඇතුලේ ආකාෂ් ගේ හදවත වේගෙන් ගැහෙද්දි එයා එයා ළඟ ඉන්න කෙනාට හිමීට කතා කලා..

" වර්ශ.. "

" ම්හ්හ්.. "

ජනේලෙන් එළිය බලාගෙනම වර්ශ හූමිටි තිබ්බා..

" ටිකක් එහාට වෙන්න.. "

" හෙලවෙන්නවත් ඉඩක් නෑ කියලා දැක දැක එහාට යන්න කියන්නේ, ඔළුව මේ පොල්ලෙවත් වැදුනද.. "

" මොකටද හෙලවෙන්නවත් ඉඩක් නැත්තම් මෙතනට හිටගන්න ආවේ.. "

ආකාෂ් එන්න එන්නම රතු වෙන ගමන් ආවේගෙන් කතා කලා.. වර්ශ කලේ කට කොණින් හිනා වුණ එක වෙනකොට ඒ හිනාවට ආකාෂ්ට කේන්ති ගියා.. ළඟම තියන අළුත්ම සපත්තු දාපු කකුල උඩින් කකුල තියලා වර්ශගේ මූණ දිහා ආකාෂ් නෝන්ඩි හිනාවකින් බලන් හිටියා..

බලන් ඉන්නැද්දි වර්ශ ට එහා පැත්තේ ඉන්න ළමයා බස් එක දෙවනත් වෙන්න කෑ ගහද්දි ආකාෂ් කකුල අයින් කලා.. වර්ශට හිනා.. එයා ඒ හිනාව හිර කරගෙන ජනේලෙන් එළිය බලාගෙනම හිටියා..

" අහ්.. සොරි සොරි.. මේ වැරදීමකින්.. "

ආකාෂ් හරිම නිවුණු කටහඬකින් ඒ පිරිමි ළමයට කිව්වා..

" අනේ උට්ටෝ වැරදීමකින් කකුල උඩ නගින්නේ බොට නැගලද.. "

මෙරුන් පාට එක්ක කහ පාට ගියපු කොටු හැඩේ නිල ලාංඡනය සුදුපාට ශර්ට් සාක්කුවේ එක පැත්තක්ම වහගෙන තිබ්බා..

අල්ලපු ස්කෝලේ..

පාසල් ලාංඡනේ දැක්ක ගමන් ම ආකාෂ්ට තේරුණා..

" බස් එක ෆුල් ලෝඩ් නේ මචන්, ඕකට කෑ නොගහා හිටහන්.. මූ දැන් සමාව ගත්තා නේ.. "