අහස් දිය🌦️🔞✅

Epilogue

>> අවුරුදු දෙකකට පසු

" දෙකොපුල් කඳුලින් තෙමා
තොල්පෙති නළලත තබා
නික්මුණ දා, හිස සිඹ මා
ලතැවෙමි රෑ තුන්යාමේ
සුහදිනියේ..

මින් පෙරදි අපි මේ වගේ
වෙන් වී යන්නට ඇති
මේ කඳුළු ගංගා ඉමේ කොතැනක හෝ..

මගෙ ජීවිතේ ඉකිබිදී
ඔබ දෙනෙත් යළි යළි සොයයි
අපි පතා ආවා වගේ වෙන් වී යයි..

ඔබ පපුතුරේ මා හිදී
මගේ පපුතුරේ ඔබ හිදී
ළං වෙන්න වෙන්නේ නම් නෑ සුහදිනියේ.. "

හෝම් තියටර් එක දෙදරන සද්දේ එක්ක වර්ශ කෑ ගගහා කිව්වේ පාළු ගෙදර නිහඬ බව සී සී කඩ විසිරිලා යන්න.. බියර් ටින් දෙක තුනක්ම කකුලේ ඒ මේ අත වැදෙනකොට වර්ශ හිටියේ ඕනිවටත් වඩා එයාට ම රිද්දගෙන..

පුංචි සමුද්‍ර නිහංසක කොට් එකේ තනියම අඩනකොට වර්ශට කෝ දරු දුක.. වර්ශ ළඟ කෝ සැනසීම.. වර්ශගේ සෙල්ලක්කාර වැඩ එක්ක සල්ලි වැක්කෙරෙන්න තියනකොට වර්ශට ම කියලා දරුවෙක් ඉන්න එක මහ දෙයක් නෙවෙයි මේ වෙනකොට...

ටිරෝන් පවා වචනයක්වත් නොකිව්වේ නටන්න බැරි මනුස්සයට පොලව කොහොමත් ඇද බව දන්න නිසාම..

තමන්ගේ පෞද්ගලික තත්වේ උඩ සහෝදරයෝ දෙන්නව ඈත් කලාට ටිරෝන් ට තිබුණේ දරාගන්න බැරි කලකිරීමක්.. අවුරුද්දටම දවස් ගාණක් විතරක් වැස්ස වැටෙන රටක ආකාෂ් ව තනි කරනකොට අවුරුද්දේ දවස් 365 ටම නොඅඩුව වහින සමකාසන්න රටක වර්ශව තනි කලේ ආදරේ කියන බැදීම ම මූලික කරගෙන..

ආකාෂ් ගේ අම්මා, වර්ශගේ අප්පච්චි.. ඉතින් බැදීම් හදන්න එයාලට තව බැදීම් කඩන්න පුළුවන් ද.. ආකාෂ් හදාගත්ත කාලේ ඉදලම ටිරෝන් ගේ තාත්තා තමන් ගේ පරම්පරාව ගැන පම්පෝරි දෙසනකොට වර්ශගේ දරුවා කොහෙන් කොහොම ආවද අදාල නැතිවුණා එයාට.. ඉතින් ආකාෂ් ට තිබුණෙම අඩු සැලකිලි එයා ළඟ..