අහස් දිය🌦️🔞✅

04

"ආකාෂ්.. "

ආකාෂ් පෝලිමේ ඉස්සරහට ඇදෙනකොට ඇහුණ කටහඬින් ගැස්සිලා පිටි පස්ස බැලුවා.. ඒ එක්කම ආකාෂ්ව පැවිලියන් එක ඇතුලේ කාමරේකට ඇදිලා යද්දි මහ හඩින් ඒ යකඩ දොර වැහිලා ගියා..

එක පාරටම වුණ දේ එක්ක ආකාෂ් ට දැනුනේ තමන් නොදන්න පරිසරයක අතරමං වුණා කියලා හැඟීමක්..
මොකද මේ පාසලේ තමන් ගේ නම දන්න එකම එක්කෙනයි හිටියේ.. අනිත් එක ඒ පෝලිමේ ළමයි අතරින් එයාව ඇදලා ගන්නත් හේතුවක් තියනවා නම් තිබුණේ එයාට විතරක් නිසා..

උදේ කාලය වෙලත් කලුවර ඒ කාමරේ කලුවරට ආකාෂ් ට ඇස් හුරු කර ගන්න ගියේ ටික වෙලාවයි.. ඒ එක්කම ලාවට වටේටම පත්තු වුණ LED බල්බ් ටික එක්ක ආකාෂ් ඇස් පියාගෙන ආයෙම ඇරියා.. මීට කලින් දැකලා පුරුදු නැති මූණු අතර වර්ශ ඉන්නවා දැක්කම මුලින්ම පේන්න තියන දොර දිහාවට ආකාෂ් එන්න හැරුණා.. ශාරීරිකව වගේම මානසිකවත් ආකාෂ් ට මේ නුහුරු පරිසරය අහේතුකවම වේදනාවක් ගෙනාවා.. ඒ නිසාම එයා දොර දිහාවට අඩි ඉක්මන් කලා..

" අපිට ලැබුණ තොරතුරු වල හැටියට උඹ මෙයාගේ අයියලු නේද ? "

දැනටමත් පහු වුණ උපන්දිනේ මතක් කරගෙන ආකාෂ් බිම බලාගෙන හිටියා.. තමන් වර්ශගේ කවුරුත්ම නෙමෙයි කියන්න කියලා උදේ පාන්දර ම පාරෙදි කිව්ව කෙනා බිත්තියකට වාරු වෙලා අහක බලන් හිටියා.. හරියට කලින් ම දැනන් හිටියා වගේ මෙහෙම දෙයක් අද වෙනවා කියලා..

ඉන්න කට්ටිය අතර ගනිදුත් වර්ශට එහායින් ඉන්නවා දැක්කා.. ඒතනින් ස්පෝර්ට්ස් ඇදුම් ඇදගෙන හිටිය උස මහත කොල්ලෝ හතර පස් දෙනා ආකාෂ් ව වට කරගෙන හිටියා..

කට පැත්තෙන් හිනාවක් නොවෙන හිනාවක් දාපු, ආකාෂ් ඉස්සරහම ඉන්න කෙනාගේ මූණේ තිබ්බේ නම් හොඳ ප්‍රතිචාරයක් නෙමෙයි..