" ලොකු බේබී අද ගෙදර එනවද ? "
" මගේ ගෙදරට මම ඕනි වෙලාවට එනවා, මම ඕනි වෙලාවට යනවා සෝමා නැන්දේ.."
වර්ශ බෑග් එක තනි අන්ඩෙන් එල්ලගෙන ගෙයින් එළියට බැස්සා.. ආකාෂ් ඒ වෙනකොටත් ගෙදරින් ගිහින් තිබ්බා.. උදේට වගේම දවල්ටත් ආකාෂ් කොටා රෝඩ් එකට පයින් යන නිසා කල්තියාම ඇහැරිලා පිටත් වුණා..
වර්ශ බයික් එකට නැඟලා බයිසිකලේ පැඩ්ල් එක පාග පාග හිමින් හිමින් ඉස්සරහට ගියා.. ඈතින් යන ආකාෂ් දිහා නොරිස්සුම් බැල්මක් දාගෙන වර්ශ ස්පීඩ් එකේ පැඩ්ල් එක පාඟලා එයාව පාස් කරන් ගිහින් එයාව හරස් කරලා බයික් එක නතර කලා..
බිම බලාගෙන තමන්ගේ පාඩුවේ ගියපු ආකාෂ් නතර වුණා..
" මට කතා කරන්න ඕනි.. "
වර්ශ බයික් එකෙන් බැහැලා ආකාෂ් දිහා බලාගෙන බයික් එක ඉස්සරහට තල්ලු කලා..
ඒත් ඇයි..
හේතුවක් නැතුව ආකාෂ් ආයෙම බිම බලාගෙන ඉස්සරහට ඇවිදන් ගියා..
" ආකාෂ් ! හොඳට අහගන්නවා.. ඔහේ මගෙ කවුරුත් ම නෙමෙයි, ඒ නිසා කවුරුත් ම තමුන් මගෙ සහෝදරයෙක් කියන එක ගැන දැන ගන්න බෑ.. තේරුණාද.. "
" හ්ම්ම්.. "
ආකාෂ් අකමැතිම දේ කතා කරන එක.. ඒකත් තමන් අකමැති අය එක්ක.. තමන්ට රිද්දන අය එක්ක.. ඒ නිසාම ආකාෂ් හූ මිටි තියලා එයාගේ ගමන ඉක්මන් කලා.. රැදෙන්න අකමැති තැන් වලින් හැමවෙලාවකම ආකාෂ් පලා ගියා..
" එතකොට.. ම්ම්.. ඊයේ හවස.."
ආකාෂ් නතර වුණා.. වර්ශත් ආකාෂ්ට අඩි කිහිපයක් පස්සෙන් නතර වුණා..
YOU ARE READING
අහස් දිය🌦️🔞✅
Non-Fiction® Nonfiction Bl විඩාබර වැහිකෝඩයක (අ)සම්මත ආදර ඍතුව අඟුලු දැමූ අහස් කුස දෙදරා යාවී අකුණු සැර 🌦️ එන්න අහසයි, වැස්සයි අතරමැද හමාගෙන යන සුළඟක දැවටෙන (අ)සම්මත ආදරේ රස විදින්න ! සොල්හී ♡