අහස් දිය🌦️🔞✅

07

මිනිස්සුන්ට ජීවත් වෙන්න හුස්ම ඕනි, ඒවගේම සතුට කියන දේ රැදිලා තියෙන්න ආදරේ ඕනී.. අද දවස ආකාෂ් ට විශේෂ නොවුණත් වර්ශ ට විශේෂයි.. අද නොවැම්බර් මාසේ හරි මැද දවසක්.. අදට වර්ශට වයස 17 ක්.. ඉතින් මේ වගේ වයසකදී මනුස්සයෙක් ගේ හිත් බිදෙන්න පුළුවන්ද..

ආදරේ කියන අකුරු හතර ගැන නොදැනම.. නෑ.. වර්ශ තාම ආදරේ කරනවා.. අතින් විතරක් අල්ලපු, හරිම අඩුවෙන් කතා කරපු හරි ලස්සන ගෑණු ළමයෙක්ට වර්ශ හරි අපූරුවට ආදරේ කරනවා..

ඒත් වර්ශ ගේ හිත ව්‍යාකූලයි.. ඒ බැඳීම වර්ශ ගේ හිතට හරි බරයි.. ගෙදර එන්න ගත්ත තීරණේ ගැන දහස් වතාවක් පසු තැවන වර්ශගේ හදවතට ඒ තරු ඇස් හමු වෙන වාරයක් පාසා එයාගෙයි ආදිත්‍යා ගෙයි බැඳීම ගැන හරි වරදකාරී හැඟීම ක් ගේනවා.. ඉතින් වර්ශ නොසන්සුන්.. ආදිත්‍යාගේ සම්බන්දේ ළඟ, තමන් අතින් ආකාෂ් ට වුණ අත් වැරැද්ද ළඟ.. වර්ශ කල් ගෙව්වේ පුදුම පීඩනේකිනුයි..

ඉර බැහැගෙන යන හැන්ඳෑවේ සෝමා නැන්දා ගුණරත්න මාමා එක්ක ගෙදර ගිහින් එන්න ගියේ සති අන්තය නිසාමයි.. දෙන්නම ඉන්න සති අන්තයන් වල ඔවුන් ඒකට පුරුදු වෙලා හිටියා.. ඉතින් මේ ගෙවිලා යන්නේ වර්ශගේ වගේම ආකාෂ් ගේ පළමු වාර පරීක්ෂණයට කලින් එළබෙන අන්තිම සති අන්තයයි.. ඒ කියන්නේ ලබන සතියේ සිකුරාදා ඉදන් වාර විභාග..

ඒත් ඉතින් වර්ශ දක්ෂයි, බොරු කියන්න ඕනි නෑ ගණන් හදන්න පුදුම තරම් ආසයි.. ඒත් පාඩම් කරන්න තියන Chemistry ළඟ වර්ශ හරි කම්මැලී.. ඒත් එයා ලේසියෙන් පසු නොබසියි..

ලිවින් රූම් එකේ එල් හැඩේ සෝෆා එකේ වාඩි වෙලා වර්ශ දැන් ඉන්නේ මධ්‍යම රාත්‍රිය එළබෙන තුරුයි.. ඔරලෝසුවේසුවේ කටු වෙනදට වඩා හිමින් යනවද කියලා වර්ශට දහස් වතාවකටත් වඩා හිතුණේ 11.59 ය ඉවර වෙන්න තත්පර කට්ට යන සීඝ්‍රතාවය තත්පරෙන් තත්පරේ මනින ගමනුයි..