අහස් දිය🌦️🔞✅

06

Ms 2 එකේ ළමයි එළියට යනකොට වර්ශ එතනම නතර වුණා.. දැන් කට්ටියට කුතුහලේ.. හැමෝම හොරෙන් මේ දිහා බලන් හිටියා..

" ආකාෂ්, නැටුම් කාමරේ ළඟ වෙරළු ගහ ළඟට එන්න.. "

ඒක ඉල්ලීමකට වඩා වර්ශ ගේ අණක්..

" ඇයි.. "

වර්ශ එක්ක කට ගහගෙන කවුරුත් නොයන වඟ මුළු සෙක්ශන් එක ම දැනගෙන හිටියත් ආකාෂ් වර්ශව ගණන් නොගෙන වචන වලින්ම එයාගේ මූණට ම දමලා ගැහුවා.. දැන් එතන අතපය නැතුව පුංචි යුද්ධයක්.. හැමෝම කන්නවත් නොයා කට ඇරන් බලන් ඉන්නවා.. මොකද මේ අද දවසට තුන්වෙනි පාර..

කොහොම හරි ආකාෂ් ගේ ප්‍රතිචාරයට වර්ශ දත්මිටි කෑවා.. ඒත් වර්ශ ලේසියෙන් නතර කරන්න පුළුවන් කෙනෙක් නොවුණ තැන එයා කට කොණින් හිනා වෙලා තාමත් වාඩි වෙලා ඉන්න ආකාෂ් ගේ පුටු වතට බර දුන්නා..

ළමයින් ගේ ඇස් දැන් කටේ.. සද්ද නැතුව හිටියට හැමෝගෙම අවදානය නොඅඩුව මේ දිහාවට යොමු වුණා..

සීතල වැහි වලාවක් අහස් කුසම වෙලා ගන්නවා වගේ වර්ශ ආකාෂ් ගේ කණ ළඟට පාත් වුණා..

" තමුසේ එන්නම ඕනී.. "

වර්ශ කෙලින් වෙද්දි හැම කෙනාම ඉස්සරහා හැරිලා තම තමන්ගේ වැඩක් කරන්න ගත්තා.. ඉතින් දෙන්නගේ වචන වලින් තිබුණ පුංචි යුද්ධයට ප්‍රශ්නාර්ථයක් සහිත නැවතුමක්.. වර්ශ ආදිත්‍යාගේ කොණ්ඩේ අවුල් කරගෙන ම පන්තියෙන් එළියට ගියා..

" මොකක් ද බන් සීන් එක.. සිරාවට ම උඹලා දෙන්නා කලින් ඉදන් දන්නවද ? "

ඒ හංසක..

" නෑ.. "

ආකාෂ් ගේ තනි වචනේ උත්තර.. ඉවරයක් නැති හංසකගේ කියවිල්ල..