🌘Berzan Eroğlu'ndan...
~Okumak için geldiğim bu şehirde edindiğim tecrübeler Mardine gitmemi engelliyordu.
Ailemi özlemiştim. Annemi, kardeşlerimi..
Burda edindiğim arkadaşlarım bana kardeşten öte olmuştu.
Ailemden okumak için bile olsa uzak olmayı sevmiyordum çünkü ailem sayesinde başardım bir çok şeyi.4 sene önce...
Konağın kapısında eksik olan yoktu gittiğimi duyan herkes geçirmeye gelmişti. Aralarında senelerdir benimle evlenmek için hiç bir fırsatı kaçırmayan sevgili kuzenim Dilşah da vardı.
Okulu bitirmiş üniversite için Ankara'ya gidiyordum.Kız kardeşim Bengü bana sarılmış bırakmıyordı. Babam gururlu gözler ile bakıyordu annem ise ağlıyordu.
Diğer kardeşlerime fırsat vermeyen Bengü'ye laf atan ilk kişi bir küçük kardeşim Berdan oldu "Kızım ben gitsem ortada göbek atarsın ya ben üvey evlat mıyım" bunun üstüne sessiz kalmayacağını bildiğim kız kardeşim berfin konuşmaya başladı "Ya abi adam gidiyor kim bilir ne zaman gelecek ne diyorsun ya" hemen diğer kardeşim aynı zamanda berfinin ikizi olan berivan lafa girdi "Sanki sadece siz görmeyeceksiniz kızım bi durun da bizde bir sarılalım abimize ya" demiş ve berfinle beraber üstüme atlamaları bir oldu. Tartışmayı başlatmış olan Berdan küsmüş bir şekilde onlara bakıyordu. Kızlardan ayrılıp ona gittim sanki giden kendisiymiş gibi tripli gibi sarıldı bana. Hemen ardından Berdan'ın bir küçüğü olan Berat gelip beni kendisine çekti ve bana güya sarılarak "Güzel kızlar bul da gel abimmm" diye kulağıma fısıldayınca çekilip kafasına vurdum dizimi birinin kavradığını hissettim. Kim olduğu gayet açıktı, Berdanın kızı tek yeğenim Hazal.Hepsiyle vedalaşıp arabama binip yola koyuldum.
~
Günümüz4 senedir hepsi burnumda tütüyordu.
Gidemedim. İçin yanarken gidemezsin bazen.Bazen sadece uzak durmak zorundasındır.
Sevdalı olduğum başkasını seviyorken içim yanıyor en iyisi ankara'da kalmaktı benim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ ÇIĞLIKLAR/Berdel+18
Teen FictionHer şeyin sona erdiğini düşündünüz mü hiç? Yaşamanın bir anlamı kalmadığını? Umudunuza sımsıkı sarılmak isterken itildiğinizi düşündünüz mü? Lavin sessizliğiyle bilinip duyulmayan çığlıklarıyla savaşıyordu, bu savaşı bir kimse duyar mıydı? Yürek da...