Her şeyin sona erdiğini düşündünüz mü hiç?
Yaşamanın bir anlamı kalmadığını?
Umudunuza sımsıkı sarılmak isterken itildiğinizi düşündünüz mü?
Lavin sessizliğiyle bilinip duyulmayan çığlıklarıyla savaşıyordu, bu savaşı bir kimse duyar mıydı?
Yürek da...
Selammm bölüme başlamadan önce size söylemek istediğim bir şey var. Yazdığıma reklam yapamıyorum öyle bir zamanım kalmıyor elimden geldiğince sürekli yazmaya çalışıyorum fakat hiç reklam ile ilgilenecek vakit bulamıyorum. Eğer aranızda okuyan yazarlar veya reklam yapan birileri varsa benimle tiktok veya instagram üzerinden iletişime geçebilir mi? Şimdiden teşekkürler:)
Keyifli okumalar 🌼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lavin'den
Gözlerimi inanılmaz bir uykumu almışlıkla açtığımda ilk defa huzurlu bir uyku çekmemin üstüne gerinmek için kollarımı kaldırdım ve girnmeye başladım. Her şey normaldi ta ki sol elim duvara çarpana kadar, daha doğrusu bu bir duvar değil bu kocam olan Berzan'dı bunu gördüğümde dudaklarımdan firar eden "hiiiğğ" nidası ile elimle ağzımı kapattım.
İyi de bu adamın neden benimle uyuyordu? Hani ben istemediğim sürece böyle bir şey olmayacaktı? 'Çok yüz verdim ondan öyle ümitlendi herhal' diye düşünerek ona bakmaya devam ettim.
Dudakları, kirpikleri, burnu aslında o kadar yakışıklı bir Adamın karısı olmuştum ki dışarıdaki kızların bu adamı reddetmesi olacak iş değil bu yaşına kadar neden evlenmemiş anlayabilmiş değilim. Yapılı yüzü çenesi, kaşları, göz çevresi her şeyi o kadar kusursuzdu ki...
Daldığım düşüncelerle yüzünü izlediğim Adamın "Öpmek istersen buyur öp, bakışlarınla yedin beni" diyerek gözlerini açan Berzan'ın dediklerini algılamam birkaç saniye sürdüğünde hemen gözlerimi yüzünden çektim ve tabi ki içimden de 'Aptal lavin aptal' diyerek kendimi azarlıyordum. Yüzüme baktığını hissedebiliyordum.
Yanaklarımın kızardığına emin olduğum için daha fazla yere batmak istemeyerek yataktan kalkmak için hamle yapmamla kolunu belime sarıp beni altına alması bir olmuştu 'bu adam neyin kafasını yaşıyordu?'
"Ne yapıyorsun?" Kendimi tutamayıp sorduğum sorunun cevabı beni korkutsa da cevabı almak istiyordum "Ne yapıyormuşum?" Muzip bir şekilde kıvrılan dudaklarına baktığımın farkına "hamleyi benden mi bekliyorsun?" Dediğinde vardım.
Neden içimde korku yok diye düşünürken aslında korkumun olması gerekiyordu "Ağam ne olur bırak hem annem ve babama ayıp olur" diyerek bir şekilde geçiştirmeye çalıştım.
Elini kaldırdığında yapacak bir şeyim olmadığını bilerek irkilerek gözlerimi kapattım ve gelecek darbeyi beklemeye başladım.
Bir tüy karar hafif bir şekilde dudağımın kenarını okşayan parmak ucunu hissettiğimde aslında bunu değil de bir tokat darbesi beklediğimi biliyordu
