Sibel

9

Selam aşklarım🌸💞

güzel bi bölüm ile geldimmn💞

Medyaya sevdiğim bi parça bıraktım, okurken dinlersiniz belki🤍

yorum ve yıldızlarınızı bekliyorum 🌸
İyi okumalar🌸💞

Sibel

"Sibel şu ekmeği uzat abisi."

Abimin isteğini duymamazlıktan gelip hazırladığım reçelli lokmayı ağzıma tıktım. Beni izlediğini göz kenarından fark etsemde oturma odasına kurduğumuz sofrada biraz daha abime sırt dönüp açık olan televizyona odaklandım.
Küsmüştüm ona, bi dahada barışmaya niyetim yoktu.

Dün gece bi sinirle bizi eve sürüklemişti Halise teyzelerden. Evden çıkmadan beti benzi atmış Turanı gördüğümde benimde eteklerim tutuşmuştu. Kesin abim banyoda ikimizin bi başımıza kaldığını öğrendi diye geçirdim içimden. Yüreğim ağzımda yürümüştüm eve giden yolu. Eve girdiğimiz gibi odama sıvışmaktı planım ama abimin beni kolumdan tutup salona sürükleyince selamın okunduğunu duyabilir gibiydim. Karşısında ezilip büzülürken duyduklarım beni daha çok yaralamıştı.

Görücü lafı dudaklarından dökülünce ellerimi kucağımda birleştirip dolan gözlerimi saklamaya çalıştım. Kısık çıkan sesimle istemiyorum dememe rağmen bide azarımı işitip susturulunca elim kolum bağlı çıktım odama. Abimin neye kızdığını bile anlayamamıştım. Burnumu çeke çeke kıvrıldım yatağıma. Biraz vakit geçtikten sonra kapıma gelip özür dilemeside durumu düzeltmeye yetmedi. O da bilirdi ki gönül koydum mu günlerce sürdürürdüm sıkılmadan.

"Kız yapma böyle, zaten vicdan azabından öldüm gece. Ettik bi eşeklik, uzatmasan abim sende."

Hala söylediklerine tepki vermeden kahvaltımı yaparken çayımdan bir yudum aldım. Yanımda oturan annem beni alttan dürtüyordu ama omuz silkip devam ettim. Ne yapsaydım ya benim haberim olmadan bana görücü ayarlayan abimin boynuna mı atlasaydım. Ben ketum halimden bir şey kaybetmeyince annem bana gözlerini belertti.

"Abin senin kötülüğünü ister mi hiç. Hem bir görsen tanısan ne var, yeni yeni huy edindin bunuda, yok onu istemem bunu istemem."

Annemin son dediğine abim takılmış olmalı ki az önce yaptığı şirinlikleri bırakıp ciddi tavrına geri büründü ve bize baktı.

"Onu bunu ne demek lan başka kim var benim bilmediğim?"

Annemin Turanı ima ettiğinden o kadar emindim ki, o yüzden ağzından bir şey kaçırmaması için gözlerimi üstünden ayırmadım abime cevap verdim.

"Kimse yok, annem kafasında kuruyor yine."

"Ha sonunda ağzından bi kelime çıktı," dedi annem rahatlamış gibi. Gözlerimi devirip abime döndüm.

"Bak abi sen belki iyi niyetinden yaptın ama her şey çok hızlı gelişiyor. Bari düşünmem için biraz vaktim olsaydı, daha geleceklerinden dün gece haberim oldu şimdi de akşama burdalar diyorsun."

Mahcup bi halde boynunu büküp ensesini kaşıdı.

„Ya gelip nikah kıymayacaklar ya. Açalım evimizi, misafir edelim. Ne olcağını Allah bilir."