Sibel

14

Hello bebekler🌸

Yeni bölüm ile geldim💞
Bol bol yorum ve yıldızlar bekliyorum✨

İyi okumalar🌸💞
__________

Sibel

Hava çoktan kararmıştı yavaştan toparlanmaya başladığımızda. Bu sefer işimi garantiye alıp erkenden bindim abimin arabasına. Geri dönerken annem Halise teyzeyle lafa dalınca abim gözünü yoldan ayırıp bana bi bakış attı.

"Neyin var senin? Keyfin yoktu."

"Yok abim, sana öyle gelmiştir," geçiştirmeye çalıştım ama yemedi. Konuşmak istemediğimi anlamıştı ve daha çok üstüme varmadı. Sanki kendi yüzü çok gülüyordu ya, benden farkı yoktu.

Eve girdiğimiz gibi banyoya attım kendimi. Üstüme sinen is kokusundan kurtulmak için girdiğim duşta baya oyalandım. Akan sıcak suyun altından kaslarım gevşedikçe gözlerimi kapayıp bu güzel duygunun tadını çıkardım. Dağılan tanıdık şampuan kokusu içime huzur verdi. Saçlarımı son defa durulayıp sardım ıslak bedenimi hazırladığım havluya. Banyodan odama geçerken evin içindeki tüm ışıklar sönmüştü. Annemle abim odasına çekilmişti bile, galiba gerçekten çok oyalanmıştım banyoda. Gecenin nemi kaplamıştı odanın içini. Havluyla kurulanıp sadece külotumu geçirdim bacaklarımdan. Sütyenimi es geçip bulduğum en ince geceliği çıkardım dolabımdan.

İp askıları omuzlarıma geçirdiğimde geceliğin etekleri kalçamın altına bitiyordu. Odamdaki asılı olan boydan aynada inceledim kendimi. Bi kaç kilo kaybetmeme rağmen göğüslerim ve kalçalarım aynı dolgunlukta kalmıştı sadece belimden kayan eteklerimden fark ediyordum. İçini göstercek kadar ince olan kumaş biraz daha rahat uymama yardımcı olurdu inşallah. Sardığım havluyu çıkarıp tararım saçlarımı sabaha kadar karışmadan kusurun diye. Güneşten yanan yanaklarıma çekmecemden çıkardığım kremi sürerken bi ses duydum. Sokaktan geçenlerin çıkardığı sese yorup işime devam ederken tekrar çıt sesi gelince cama yaklaştım. Biri dışardan camıma taş atıyordu anlaşılan. Perdeyi araladığımda Turanın sokak ortasında beklerken buldum.

Müneccim misin be Leyla..

Kalbim pırpır ederken ne diyeceğimi bilemedim. Turan benden önce davranıp etrafına baktı sonra kısık tonla seslendi.

"Arka bahçedeki odunluğa gel."

"Defol, yoksa abimi uyandırırım!" Tehditime hiç aldırmadan başını salladı kabul etmiyorcasına.

"Sibel çık dedim, delirtme beni!" Sinirlendikçe yükselen sesi birilerinin kulağına gitmesinden tırstım. Gözünü ayırmadan bekliyordu bide. O inatsa bende inattım. "Uycam ben, hadi canım hadı Allah versin."

"Sen gelmezsen ben gelirim," dedi net çıkan sesiyle. Bu kadarına cesaret edemez derken bahçe kapısını açıp girişe doğru yürümeye başlayınca beklemesi için fısıldayıp camımı örttüm. Dediğini yaptırmıştı harbiden. Perdeyi çekip kapının arkasına astığım saten sabahlığımı giydim ve kuşağına bi düğüm attım. Pazardan almıştık annemle bi kaç ay önce. Gizli saklı Turanla buluşmak için giyeceğim aklıma gelmezdi tabi.

Yakalanma korkusundan titreyen ellerimle açtım dikkatle kapıyı. Gece gece neye cinlenmişti bu şimdi. Her defasında bana emir verir gibi istediğini yaptırması bu sefer yanına kalmayacaktı. Beni nasıl zor durumda bıraktığını anlamıyor muydu gerçekten.

Parmak uçlarımda bastığım yere baka baka inerken merdivenleri içimden Turana bi kamyon dolusu küfür ettim. Eşkiya gibi dayanmıştı kapıma. Abimi uyandırıp bi güzel dayak yemesinide izleyebilirdim ama merakıma yenik düştüm.