Sibel

13

Selam güzeller🌸💞

Baya formumdayım akıyor bölümler😂
Sadece bu okuyup yıldız bırakmayan tayfaya biraz kuruluyorum bak🫢

Bi yıldız bi yorumunuzu alırım💞
İyi okumlar🌸
___________

Turan

Üç gün geçmişti son karşılaşmamızdan beri. Üç gündür gözümün önünde buz gibi dağılan yüzü vardı sadece. Ne işe konsantre olabildim, ne başka bir şeye kafamı verebilmiştim. En doğrusu bu olduğundan eminken içimdeki pişmanlık gittikçe büyüyordu. Her gün işden sonra bi neden bulup evlerinin önünden geçmiştim ama ne bahçede gördüm onu, nede cam kenarında. Adeta cezalandırıyordu beni böyle, kendini saklayarak.

Bu gününde verimli olmayacağına kanaat getirip çıktım iş yerinden. Cumaya yetişip eve geçmekti planım. Çekip kafayı yatayım dedim içimden. Geceleri gözüme girmeyen uyku şimdi çöküyordu üstüme. Eve dönerken radyoda çalan türküye mırıldanarak eşlik ederken camı komple açtım. Köydeki sıcak bi ayrıydı, kavuruyordu insanı. Arabayı bizim sokağa kırdığımda sokağın üstüdeki kalabalık çarptı gözüme. Yaklaştıkça daha iyi seçebiliyordum. Mesutla Ahmeti elindeki eşyaları arabaya taşırken görünce biraz daha yavaşlattım motoru. Doğru ya mangal çıkarmışlardı bide başımıza. Mesutta beni görünce eliyle amcamların kapı önünü işaret etti park etmem için. Kemerimi açıp arabadan indiğimde asıl telaşın farkına vardım. Yengemin evden bağrışı dışarı taşıyordu. Evden eli kolu dolu çıkarken beni gördü.

"Ha oğlum, gelebildin mi, hadi sende eve geç, çıkalım bi an evvel yola, Ayselin hazırlıklarıda bitmiştir hemi."

Ben etrafıma bakıp ne olduğunu çözmeye çalışırken Mesut geldi yanıma.

"Ben sana demeyi unuttum oğlum ya. Bizim işler biraz karıştı. Leyla ille tutturdu bizde geliriz diye, öyle olunca annemler falan derken..artık tüm mahalleyi götürecez mecbur."

"Bana müsade aga, altın günü gibi yapmışsınız güzelim mangalı."

"Amma nazlandın be oğlum."

Tam Mesutun dediğine itiraz edeceğim vakit Sibel ve Mehtap çıktı evden taşıdıkları eşyaları arabaya getirmek için. Onu görünce elimi ayağımı nereye koyacağımı şaşırdım. Omuzlarımı biraz daha dik tutup arabaya yaslanırken resmen kıza poz keserken yakaladım kendimi. Her adımını gözlerimle takip ettim, biri görür mü diye hesap etmeden. Başını bir kere kaldırıp bakmaması yüzümü düşürmeye yetti. Hiç oyalanmadan abisinin arabasına doğru ilerledi ancak araba tıka basa doluydu.

"Burası doldu, Turan senin arabaya yerleştirsinler kalanlarıda. Ben annemleri alıp çıkayım önden."

Ahmetin dediğine başımı salladım onaylar gibi ve bir iki adımla Sibelin önünde bittim elindeki ağırlıkları almak için. Yanımdan geçip gitmeye çalıştı ama tekrar önüne geçince çok uzatamadı. Nede olsa yalnız değildik. Ben almak için yeltenince yere bırakıp tekrar eve girdi hala yüzüme bakmadan. Bıraktığı torbaları kavrayıp arabaya yürüdüm. Ona dokunmama bile müsade etmemişti. Haklıydı kız, ağzıma sıçsa da gıkım çıkmazdı.

"Kızlar seninle gelir artık Mesut, oyalanmadan çıkın sizde yola," diye tembihledi Ahmet arabayı çalıştırmadan. Onun arabasına amcam, yengem ve Zahide teyze binince yola koyuldular. Sibelinde geleceğini duyunca içimde bi heyecan oluştu. Bütün gün görmemezlikten gelemezdi ya, illa bi fırsat bulurdum yalnız kalıcak.

"Bende annemi alıyım geliyim," dedim aceleyle araba geçerken. Mesut kaşları havalanmış bana dönüp baktı. "Noldu len, nasıl ikna oldun birden bire."