Sibel

16

Selam canlarım🩷

Fark ettiğiniz gibi bölüm aralıkları çok uzun.
İş hayatım çok yoğun geçiyor ve aslında hiç vaktim kalmıyor kitabı devam ettirmek için.

Anca böyle yarıda bırakmakta istemiyorum.
Bu şekilde vakit buldukça bölüm yükleyeceğim.

Sabırla bekleyip ilgisini çekmeyen herkesi öpüyorum🌸🩷

İyi okumalar✨
___________________

Sibel

Mehtapla camın kenarında abimlerin tüm kavgasını izledik. Abimin Turana vurduğunda korkuyla çığlık attım. Yanlarına gitmek için kapıya yöneldiğimde beni hemen kenara çekip fısıldadı Mehtap.

"Gözünü seviyim dur Sibel, bak zaten ortalık çok kızıştı, Turan abim tembihledi valla yanından ayrılma diye, şimdi sende gidersen yanlarına Ahmet tümden delirir. Onlar halleder erkek erkeğe."

Hiç bi çare gelmiyordu aklıma. Mehtapın sözleriyle tekrar camın kenarına geçip için için ağladım. Abim ne kadar öfkelendiyse dediklerini kulakları duymaz olmuştu. Beni öğretmene vermekle tehdit edince bu seferde Turanı tutamadı Mesut abi. Bi süre daha tartışma devam etti ve sonunda Turanla Mesut abi gitmişlerdi.

Abim daha uzun süre bahçede oturdu ve kendi kendine söylenmeye devam etti. Evde kimseden ses çıkmıyordu. Annemde odasına çekilmişti.

"Sibel ben hiç bişey anlamadım," diye mırıldandı Mehtap. Haklıydı kız, bi kaç kez nefes aldım sakinlemek için sonra olan biteni anlattım. Şok içinde dinledi beni hiç bölmeden. Anlatacaklarım bitince bi yorum yapmasını bekledim. Gittikçe büyüyen gözleri ne kadar boktan bi durumun içinde olduğumun altını çiziyordu.

"Sence..sadece beni korumak için mi evlencem dedi?" Sesimin acizliği kendime bile acınası gelmişti.

"Ben bilemedim Sibel..ama Turan abi gerçekten emin konuştu baksana, hem sadece Ahmetin korkusundan bunu yapacağını sanmam."

Omuzlarım gittikçe çökünce Mehtap biraz daha yakınıma oturup sarıldı bana.

"Yeter arkadaşım harap ettin kendini, ağlama artık gözlerin şişmiş bak akşama kadar inmez valla."

Başımı sallayıp gözyaşlarımı silerken yan yan bana bakıp sırıtmasını yakladım.

"Kız doğruyu de, yoksa Turan abim yanaştımı sana? Ondan mı öyle gözü döndü Ahmet başkasına vercem diyince? Bide korkudan mı evlencek diye soruyon. Hem gecelikle yanına git kudurt adamı.."

Bulunduğu ima yanaklarım kızartırken yalandan koluna vurdum. O hala pis pis gülüyordu bana aldırış etmeden.

"Ben ne diyom sen ne soruyon Mehtap ya. Hiçte öyle bişey olmadı!" Gerçi annem gelmeseydi gecenin bu kadar masum sonlanmayacağına emindim.

"Bak olduda anlatmıyosan gönül koyarım valla. Ben sana her şeyi anlatıyom, hiç gizlim saklım var mı?"

Yüzümü buruşturup gözlerimi kıstım aklıma gelenlerle. Sağolsun abimin her fırsatta öpüp koklamalarını tüm detaylarıyla rapor geçerdi.

"Keşke anlatmasan Mehtap, inan hiç birini duymak istemiyordum."

Dediğime daha çok gülerken iyice yerleşti yatağıma. Ne kadar utandığımı fark etsede konuyu hala uzattı.