Inked Dreams (Celebrity Series #1) (COMPLETED)

Kabanata 14

Sacrifice

Minsan ang pinakamahirap na bahagi ng pagmamahal sa isang tao ay ang sandaling napagtanto mong ang pinakamahusay na bagay na maaari mong gawin para sa kanya ay ang palayain siya.

Because you have too. You need too, para sa kapakanan ng iba

There are things we don't want to happen.
Pero kailangan nating tanggapin, mga bagay na ayaw nating malaman pero kailangan nating matutunan, and person we can't live without pero kailangan nating bitawan.

"Love."

Napabaling ako sa nagsalita sa gilid ko
Its Kane, wearing Black Polo with Black Trouser with White Sneakers and White Embroidery Hat.

"May gusto akong sabihin sayo." Sabay iwas ko ng tingin sa kanya. Hindi ko kayang tignan sya ng matagal.

"Can I hug you first?" Aniya sabay marahang lumapit sa akin.

"Of course you can't."

Tangina.

Bakas sa mukha nya ang lungkot sa sinabi ko. Kailangan kung maging matatag. Kailangan.

Bumuntong hininga sya at umupo sa malayong tabi ko.

"What is it?" Aniya sa malamig na boses.

Is he mad? Thats it Love magalit ka tama iyan. Dahil yan ang intensyon ko ang magalit ka. Para madali nalang sa akin sabihin sayo.

Ang makipag hiwalay.

"May nalaman ako." Sabay baling ko sa kanya.

"Ano?"

"Aalis ka ng banda? Para saan Kane?"

Napabaling sya sa akin matapos kung sabihin iyon bakas sa mukha nya ang gulat. So its really true huh?

"Kung yon lang din naman ang paraan para mag kaayos tayo, at bumalik tayo sa dati why not right?"

"Nag iisip kaba?! " Pagalit kung tanong.

"Calm down hindi tayo makakapag usap ng maayos kapag ganyan ka."

"You want me to calm down matapos kung malaman mismo sa iyo na aalis ka for me?! Are you out if your mind!"

"Ngayon ko lang na realize, na sa lahat ng sakripisyo mo sa relasyon natin. Sa pag iintindi mo sa trabaho ko for almost four years Gaia. Tingin ko its better if titigil na ako. Gusto ikaw na muna."

"Stupid! Mag isip ka! Isipin mo ang mga kasama mong ayaw kang umalis! Isipin mo ang pwede mo pang marating in the future sa career mo!"

"Mas pipiliin kung mawala iyon. Keysa ikaw ang mawala sa akin."

"Tss. Sa tingin mo matapos nang nalaman ko ay ipag papatuloy ko pa itong relasyon na ito?"

Napatayo sya matapos kung sabihin iyon. Malalaking hakbang ang kanyang ginawa para makalapit sa akin. Sa sobrang kaba ko ay napatayo ako

"Huwag mong sasabihin sa aking nakikipag hiwalay ka?!" He asked coldly.

"Ang selfish selfish mo! Hindi mo iniisip ang mga kasama mo! Ang mga taong humahanga sa iyo! Sa inyo! Huwag mong sayangin ang pinag hirapan nyo! Stop being stupid Kane!" Bulyaw ko sa kanya.

Mabuti nalang at madaling araw na at wala ng tao.

"You call me stupid huh? Hindi ba pwedeng sa ganitong paraan ko lang kaya kung ipakita sayo kung gaano kita ka mahal! Katangahan ba ang tawag mo sa pag mamahal ko sayo!"

Hindi ko napigilang idapo ang mga palad ko sa pisngi nya. Kahit madilim ay kita ang pamumula matapos ko syang sampalin.

"Hindi ganyan ang pagmamahal Kane."

"Pero sa ganitong paraan lang kita kayang mahalin Gai."

Napabuntong hininga ako kasabay ang pagtulo ng aking luha.

"I'm sorry don't cry please?"

Hahawakan niya sana ako sa siko ngunit iniwas ko ito sa kanya.

"Araw araw akong dadalawin ng konsensya ko. Pag pinag patuloy mo ang pag alis sa Banda. Boung buhay akong hindi matatahimik, dahil ako ang dahilan kung bakit nag kaka ganito ang Banda mo. Habang buhay Kane. Parang awa mo na. Huwag ganito Kane."

"Pero Gai. Kung ito lang ang-"

Hindi ko na sya pinatapos magsalita. Walang mangyayari kung hindi ko sya diretsuhin. Its seems like ipipilit nya ang gusto nya.

"Mag hiwalay nalang tayo."

"Gai, No! Ayoko!"

"Pero ito ang gusto ko." Sabay iwas ko ng tingin sa kanya.

"Kinausap kaba nila? Para gawin sakin ito? Sino? Si Mr. Rey? Sina Cael?" Sunod sunod nyang tanong.

"Hindi. sariling desesyon ko ito. At sana respetuhin mo."

"After everything? You didn't even give me a chance to explain my side about those nonsense pictures?!"

"Hindi na kailangan Kane. Pagod na din ako, pagod na akong intindihin ka. Intindihin ang trabaho mo. At ang katrabaho mo."

Pag sisinungaling ko. Kahit ang totoo hinding hindi ako mapapagod sa kanya. Hinding hindi.

"That's why i give you the space you want right? Please not like this, I can't." Deseperado nyang sabi

"Yon na nga eh kahit binigay mo na sa akin, na realize kung its not enough. At tsaka ayoko ng masangkot sayo. Ngayon ko lang na realize maging malaya. Alam mo yon? Walang iniisip. Hindi nasasaktan."

Tangina anlaki kung sinungaling.

"How could you hurt me like this. All this time iniisip ko habang binibigay ko sayo ang space na gusto mo. Ay maayos natin to. babalik tayo sa dati "

"Pasensya na kung pinaabot ko pa ng buwan bago ko sinabi. Naghahanap lang ako ng tamang oras at ito iyon."

"I want to settle down with you."

Nabigla ako nang bigla syang lumuhod sa harapan ko. Halos mangatog ang binti ko.

"Will you Marry me Gai?" Aniya sa malambing na boses.

Shit. Bakit sa ganitong paraan pa.
Ang pangarap kung maikasal sa kanya.
Ang pangarap kung magkaroon ng boung pamilya kasama sya.

Biglang sumagi sa isip ko.

"I-I'm sorry, but n-no Kane." Nauutal kung sabi.

Kane gustong gusto kung tanggapin. Gustong gusto pero hindi pa ngayon ang tamang panahon para dito, para satin.

"Alam kong dudurugin mo ang puso ko ng ganito.
But a part of really hope you wouldn't.
I was so sure that you were my yes, but i was only your no."

"I'm sorry."

Gustong gusto ko syang yakapin at aluin.
Pero hindi ko magawa.

"Congratulations. Nanalo kana, sana sapat na iyan sa kabayaran ko sa lahat ng nagawa ko sayo. Congratulations Gaia Eirene."

Nanghina ako matapos nya akong iwan doon mag isa.

Putangina.

Ang sakit sakit.

Hindi ko alam kung ilang oras akong umiyak sa kotse matapos naming mag usap. So its really done huh?

Tumunog ang aking cellphone sa isang tawag.

Its Cael.

"Gaia."

"Cael tapos na kinausap ko na."

"Andito si Kane. Nagwawala."

Panginoon. Huwag nyo po syang pabayaan.