Kenan Yıldız - Juventus Forveti
mistake
Kenan
"Aless. Konuşalım mı?"
Alessia
"Neden? ve hayır."
Kenan
"Sence de konuşmamız gereken çok şey yok mu?"
(görüldü)
"Aless."
"Bizim neden ayrıldığımızı biliyor musun, ben bilmiyorum çünkü."
"Of Aless"
(iletildi)
Mesaj kutumdan çıkıp telefonumu yanıma attığımda oflayıp şakaklarımı ovaladım. Mesajlarını üsten okuyup cevap vermemiştim. Kafamı günlerdir doğru düzgün çıkmadığım yastığa geri gömdüm. Düşünmek bana iyi gelmiyordu ama düşünmezsem her şey daha da karışıyordu. Oldukça yorgun ve boğuk hissediyordum.
Ayrılığımızın üstünden neredeyse 1 ay geçecekti. İkimizde ilişkiyi çok güzel yürütüyorduk. Resmen birbirimiz için yaratılmış iki kişiydik. Her şey harikaydı. Bencillik diye düşündüğüm ama zorunda olduğum sebeplerden ayrılmıştım. Ailemin Almanya'da büyük holdingleri var. Hepsi deli bir işkolik. Aslında Kenan'ı da tanıyorlar. Ailelerimiz arkadaş, onlarda bir holdinge ortak. Geçen ay ailem uzun zaman sonra benimle uzun uzun konuştular. Normalde yapmazlar, eve bazen uyumaya gelirler. Bende onları ciddiye aldım. Kısaca kendi işimizin sürdürülebilirliği için bir takım yapmam gereken fedakarlıklardan bahsettiler. Ben bazen okul yerine şirkete gitmem gerekebilir diye düşünürken tam tersi bir teklif gelmişti.
Flashback (1 Ay Önce)
"Kenan ile ne kadar iyi anlaştığının farkındayız Alessia. Fakat bize anlayış göstermen gerekir."
"Saçmalıyorsunuz. Dalga geçiyorsunuz değil mi?"
"Bizi ciddiye alman lazım. Kenan'ın ailesininde geleceği için bu, kendimiz için değil."
20 dakika kendime gelememiştim. Tüm vücudum sinirle dolmuştu ve mantıklı düşünmemi engelliyordu. Ondan ayrılmamı istediler. İlişkimiz farklı şirketlerin bize görüşünü engellediğini söylediler. Bir süre algılarımı kapatıp düşünmeye başladım. Bana ne dediklerini duymadım, sadece kafamın içindeki sesleri dinledim. Mantıklı davranmam gerekirdi. Kendimi Kenan'ın yerine koydum, o da öyle yapardı. O da bizi düşünürdü diye düşündüm. Kalbimi susturmaya çalışarak zorlukla kabul ettim. Biraz sonra bir şey daha söylendi. Mantığım bu kadarına yettiği için ağlamak zorunda kalmıştım.
"Pablo Gavi. Medyaya yansıtacağın ilişkin bu çocukla olacak. İspanyol fakat emin ol hem bizim hem Kenan'ın ailesinin şirketi için çok önemli."
___________________________________________
Şimdi
Güçlükle kendimi yatağımdan attığımda telefonum çalmaya başladı. Uzanıp ekrana baktığımda Gavi'nin aradığını görmüştüm. Mesafeme dikkat ederek onunla konuştum.
"Söyle Gavi."
"Neredesin? Saatlerdir sana ulaşmaya çalışıyorum?"
"Kapalıydı telefonum. Yeni açtım. Söyle."
"Açar açmaz beni araman gerektiğinin farkında değil misin Alessia? Çocuk musun sen? Peşinden koşturtma bir daha."
