"Bu adamın ne işi var burada!"
Bayan Choi bir anda kapıda bağırmıştı.
"Anne sakin ol"
"Ne demek sakin ol bu adam hangi yüzle benim evime geliyor"
Yeonjun un yüzüne bakıp söylemişti. Yeonjun biraz olsun üzülmüştü. Tuttuğu eli sıkmış sanki ondan güç alamaya çalışıyordu.
"Anne içeri geçelim yoksa herkes başımıza toplanacak."
"O benim evime giremez"
"N-neden"
Yeonjun un sesi titremiş ve kekelemişti.
"Bide neden diyemi soruyorsun sen gerçekten yüzsüzsün. Benim oğlumun özgürlüğünü kısıtladın."
Yeonjun bayan Choi'nin yüzüne bakamıyordu. Üzüntüden.
"anne farkındaysan oda senin bir oğlun lütfen ona iyi davran"
"O benim oğlum falan değil"
Bayan Choi içeri girmişti. Soobin de içeri girecekken Yeonjun tarafından durdurulmuştu.
"Ben girmesem iyi olur"
Demişti zar zor gülümsemişti dolu gözleriyle. Soobin gözlerinin doluluğunu görmüştü. İçinde bir yerin kırıldığını hissetmişti.
"Hayır bugün burada kalacağız"
"Ama Soobin annen beni istemiyor babanda kesin istemez beni evden atarlar."
Soobin Yeonjun a doğru yaklaşmış ve dudağını cesaret vererek öpmüştü.
"Birşey olmaz Yeonjun o şuan sadece sinirli biliyorsun tek çocukları ben olduğum için ilgileri fazlasıyla benim üstümde. Hadi gel içeri geç."
Yeonjun kafasını olumlu anlamda sallamıştı. İçeri geçtiklerinde ikisinin üstünde iğneleyici bakışlar vardı. Bunu hissedebiliyorlardı.
Soobin'in babası bir saate gelecekti. Yeonjun bayan Choi'nin karşısına oturmuş kafasını yere eğmişti. Soobin ise Yeonjun'un yanına oturmuş onun elini hiç bırakmamıştı.
Bayan Choi derince nefesini içine çekmiş kollarını birbirine bağlayıp karşısındaki ikiliye bakıyordu.
"Soobin benimle gel seninle konuşacağım."
Soobin hemen ayağa kalkmıştı. Annesinin peşinden mutfağa doğru girmişlerdi.
"Bana bir ay demiştin. Bir ay boyunca onun yanına gitmeyeceğini söylemiştin daha 2 hafta oldu ve sen onu affettin. Biraz burnun havada olsun ona trip atsaydın."
"Anne biz burada oyun oynamıyoruz o benim eşim. Onun eski halini sende biliyorsun. Sevgi görmediği için İçine kapanık ciddi bir adamdı. Ben geldim diye yüzü gülüyor yine öyle ciddi bir adam olmasından korktum. Evet beni eve kapatıyor arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyordu ama bunların sebebi beni kaybetmek istemediği içindi. Şimdi tedavi görüyor düzgün bir aile kuralım diye."
Bayan Choi dikkatli bir şekilde dinlemişti. Burnundan derin bir nefes alıp vermişti. Soobin annesinin Yeonjun a güvenmediğini hissedebiliyordu.
"Endişelenme anne. Yeonjun a güven beni kısıtlamayacağına eminim"
"Tamam tamam"
Soobin annesine hemen sarılmıştı. Bayan Choi de oğluna karşılık vermişti. İkiside geri çekilmişti. Tam içeri gidecekken Soobin tekrar durmuştu. O durunca bayan Choi de durmuş Soobin'e bakmıştı.
"Ne oldu"
"Ona iyi davran anne. Bana gösterdiğin sevgiyi onada göster."
Bayan Choi kafasını sallamış ve Soobin'i arkasında bırakıp odaya girmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıskanç Kocam✔ ~Yeonbin~
FanfictionYeonjun: O adama niye o kadar yakındın Kim Soobin!!! Soobin: Yeonjun lütfen şu kıskançlığını bir kenara at Yeonjun: KES SESİNİ... eve git Ficin Yeonbin versiyonunu yazmama izin veren @xxx_BadTrip e çok teşekkür ederim 💓