RUHSUZ

3# ~Abla Kardeş~

Aman Allahım! Elis! Bu sen misin?" diyerek bana doğru koşan ablama sıcacık sarıldım. "Seni çok özledim" dedi ablam yüzüme bilmem kaçıncı öpücüğünü kondururken. "Ben de seni özledim" dedim. Bu sevgi selinden sıkılmıştım. Ve bir an önce şu kalabalıktan kurtulmak istiyordum. "Gidelim mi?" dedim en sonunda. "Olur, bakmak istediğin bir yer var mı kuzum?" dedi ablam. "Bilmem" dedim. Bu havada eve gitmek pek akıllıca olmazdı. Ablam bavulumu bagaja koyarken ben de ön koltuğa oturmuş annemi arıyordum. Geldiğimi haber vermeliydim.

Telefon bir kere çaldıktan sonra açıldı. Annem şimdiden özlemiş ses tonuyla "Kuzuum" dedi. "Annecim ben geldim şimdi ablamın yanındayım" dedim mutlu halimi takındığım sesimle. "Tamam annecim seni seviyorum" dedi ve ablamla konuşmaya başladı. Konuşma bittikten sonra ablam "Seni çok güzel bir yere götüreceğim" dedi ve gülümsedi. Ablama karşı bu kadar soğuk olmamam gerekirdi. "Gidelim" dedim ve aynı içtenlikle gülümsedim.

Ablamla deniz kenarında bir kafeye gelmiştik. Seçtiğimiz masaya doğru ilerledik. Oturunca da siparişlerimizi verip ablamla konuşmaya başladık. Eski günlerden, hatıralarımızdan ve tabii ki bir aylık depresyon günlerimden oluşan derin bir sohbete dalmıştık. O günlerin çok saçma olduğuna karar verdim. Bu yaz değiştirecektim kendimi.

"Bu senin" diyerek aldığım taşlı kolye poşetini ablama uzattım. "Kuzuum ne gerek vardıı?" dedi ablam. Ardından poşeti açtı. Kolyeyi beğenmişe benziyordu. Ben de kolyeye bir kez daha bakıp kendimle gurur duydum. "Bu-bu çok güzel" dedi ablam ve boynuma sarıldı. Beğendiği için çok mutlu olmuştum. Ona gülümseyerek karşılık verdim.

            *****************

Eve geldiğimizde ablam benim için küçük bir oda hazırlamıştı. Balkonlu ve şirin bir odaydı. Kıyafetlerimi dolaba dizmeye başladım. Sonra duşa girdim. Ablam 'bugün dışarıda yemek ister misin?' diye sorduğunda ona olumlu cevap vererek odama koştum ve hazırlanmaya başladım.