RUHSUZ

6# ~Tanışma~

Eve geldiğimde ablamın benim için yaptığı odama geçtim. Rahatlamaya koyuldum. Üstüme rahat bir şeyler geçirdim ve kendimi yatağa attım.

********************

Uyandığımda sabah olmuştu. Saat erkendi, sanırım 7 sularındaydı. Yürüyüşe çıkmaya karar verdim. Sanırım bu beni rahatlatıyordu. Yürümek zihnimi açıyor ve biraz olsun Ozan'ı kafamdan çıkartıyordu.Küçük bir not kağıdı bulup ablama not bıraktım.
"Ortak, ben yürüyüşe çıkıyorum fazla geç kalmamam." Ablamla birbirimize genelde ortak diye hitap ederiz. Neden bilmiyorum ama bu hoşuma da gitmiyor değil.

Hemen hazırlanıp çıktım. Ve yürümeye koyuldum. Bir kaç saat yürüdüm ve sonunda eve doğru yola koyuldum. Tam apartmana gidecekken kapının önünde Safari ye rastladım ve durup sevmeden edemedim. Sanırım tek sevdiğim yabancı bu köpekti. Genelde pek fazla kişiyle ilişki kurmam, olayları da çok takmam ve en garibi de karşılık vermem, konu ne olursa olsun pek de umursamadığım için galiba. Sanırım bu yüzden arkadaşlarım bana "ruhsuz" derdi.

"Hey! nasılsın bakalım dostum?"

"Sanırım seni anlamıyor." Diye arkamdan yaklaşan sesle irkildim, ama bu o çocuktu geçen gün rezil olduğum çocuk. Ah! olamaz yine rezil oldum sanırım -.-

"Sadece sevmeye çalışıyordum." Diyerek sanki biraz terslemiştim, ama çokta umurumda olmadı zaten kimse benim fazla umurumda olmaz ailem hariç tabii.

"Üzgünüm sinirlenmen için söylememiştim" dedi. Bu lafına karşılık vermedim, çok bile iletişime geçtiğimi düşünüyorum. Birkaç dakika sonra söze girdi;

"Adını öğrenebilir miyim?"

"Elis"

"Memnun oldum Elis bende Arda" dedi iyimser bir ses tonuyla. Sanırım fazla kaba olduğumu fark ettim ve hemen durumu toparlamak içim atıldım.

"Sanırım seninle sık sık karşılaşacağız artık."

"Buralardan değilsin sanırım, seni daha önce hiç görmedim."

"Artık buradayım." Lafımla birlikte anlamadığım şekilde yüzünü bir tebessüm aldı. Onunla arkadaş olabilirdik iyi birine benziyordu.