.
.
.
.
.
කීයට කොහොම නින්ද ගියාද කියලා වත් මතක නැති වෙනකොට මන් නැගිටිද්දී 6 ත් පහු වෙලා තිබ්බා..."ආශ් අම්මලා එන්න ඇති " එකපාර මට ඒම හිතුනත් පුදුම හිතුනේ අම්මා මට කතා නොකර ඉදියේ ඇයි කියලා හිතෙද්දිමයි...
"අම්මා ....අම්මා ....අම්මේඒඒඒ~~~"
"මොකද චූටි බෙරිහන් දෙන්නේ ආ....කන ඇහෙන්නේ නැති තරම් වයසක් නෑ මට තාම"
"අම්මා කතා කරන්න එපැයි මට බලන්න කො වෙලාව අනික බඩගිනි අප්පා...."
"උබට කතා කරනවට වඩා ලේසී හරකෙක්ට කතා කරන්න උගන්නන එක...ඇයි යකො කීපාරක් කතා කරාද මන් ...."
"හරි අම්මා ඒම තමා පොඩ්ඩක් නින්ද ගියාම දන්නේ නැද්ද ....බඩගිනි අප්පා කන්න මොකුත් නැද්ද ...."
"ගිහින් නාගෙන එන්න කන්න දෙන්න.....ආ ඒක නෙවෙයි ඉස්කෝලේ කෝමද ...."
"කතා කරන්න එපා අම්මා....එක්කො අපි වෙන එහෙකට මාරු වෙමුකෝ...අනෙ අම්මා....ඒකේ උන් සෙට් නෑ මට ..."
"තව ටික දවසකින් හරි යයි චූටි පුතා....අනික දිනුක පුතත් හෙ-....."
"කතා කරන්න එපා ඕකා ගැන නිකමට අද ආවෙ නෑ....මන් හිතුවෙ මැසේජ් එකක් හරි දායි කියලා ඉස්කෝලේ ගිහින් ඇවිත් ඒවත් නෑ අම්මා....ඌත් දැන් දැන් හරි යන්නෙ නෑ වගේ..."
"දිනුක පුතා මට කතා කරානේ එයා කිව්වා නේ ඔයාගේ-......කියන එක අහලා පලකො ගස්සන් පුප්පන් යන්නෙ....උබත් අප්පච්චි වගේ නැතෑ...."
දිනුක ගැන අම්මා මොනාහරි කියන්න ගියත් මන් ඒක නොහාම ආවෙ මට ගොඩක් දුක හිතුනට වඩා මන් අවුලෙනුයි හිටියේ ....මොකද දිනුක මට කතා කරයි කියලා මන් බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා....බලාපොරොත්තුවෙන් ඉදපු දෙයක් නොවුනම මන් හිතන්නේ හැමෝම දුක් වෙනවා නේ ....ඒක අපෙ හැටිනේ....ඒමම පැය භාගයක් විතර නාගෙන ඇවිත් ඉනට තුවායත් පටලන් ඇදුම්වත් ඇද ගන්නෙ නැතුව මන් ඒමම පෝන් එක ගත්තේ දැන් වත් දිනුක මැසේජ් එකක් දාලා ඇති කියලා හිතලයි...
'නෑ පොඩි බේසමා තොට මාව මතක නෑ ...මොකාද උබට ඔච්චර ඉක්මනින් සෙට් උන පදුරා...ඉදුකෝ බොට මන් කරන්න වැඩක්....උබ දන්නේ නෑ මේ සමරෙගේ හැටි...යාලු වෙනවා ප්‍රින්සිපල්ගෙ පුතා වෙච්ච එකා එක්ක තොට පේන්නම....පොඩි බේසමා...'
YOU ARE READING
Soulmate of love
Non-Fictionහරි ඉක්මනින් වසන්ත සෘතුව ආවම අමතක උනා මට..... වසන්තය ගෙවිලා අවසන් වෙන්නෙ ශීත සෘතුවෙන් වග......
