Soulmate of love

🍁07🍁

.
.
.
.
.
.

"ඒත් ඉතින් උබට පුලුවන් නේ බන් අහලා බලන්න ..අනිත් එක තමා ඕක උබ ඇහුවා කියලා මැරෙනවා ආ බන්...."

"ඒත් බන් සාත් ඌ කෝම එකෙක්ද කවුද දන්නේ ...ඌ ඕවා කෝම පිලි ගනීද බන්.."

"උබ අහන්නෙ නැත්තං කියපන් මන් උගෙන් අහන්නම් ....දිනුකයට කියලා අහාලා-...."

"මොනාද දැන් ඔයැයිලා දිනුකට කියලා අහන්න යන්නේ ..."

එදා ක්‍රිකට් මැච් එකට සිලෙක්ට් කර ගත්ත එක උනත් හරි ඊට පස්සෙ කිසිම විශේශ දෙයක් උනේ නෑ...හැබැයි උනේ නෑ කියන්න ත් බෑ...රනුල්‍ය කාරයායි සාතනුයි අපිට ටිකක් ෆිට් උනා...ටිකක් කියන්න බෑ ...ටිකක් වැඩියෙන් ෆිට් උනා...ඒ හින්දා අපි හතර දෙනා ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ එකට....ඉස්කෝලේ ඇවිත් දෙවෙනි වාරේ පටන් ගෙන දවස් තුනකුත් ගිහින් තිබ්බා....දෙවෙනි වාරෙන් පස්සේ අපිට මැච් වගයක් තියෙනවා කිව්ව නිසා ඒ ගැන කතා වෙන්න කියලා ෆැමිලියන් එකට හැමෝටම එන්න කීවත් දිනුක වොශෲම් ගිය නිසා මන් තනියම ෆැමිලියන් එකට යද්දී ඉන්නවා අපෙ සදාතනික ගස් ලබ්බො දෙන්නා විතරක් ෆැමිලියන් එකට වෙලා.....

"ආ මල්ලේ නෑ මේ ඒක උබට වැඩක් නෑ...නැද්ද රනුවෝ...හැබැයි වැඩක් තියෙනවා නේ එක්කො කියන්න ද..."

"කට වහගනිම් සාත්.."

"මේ මේ මල්ලේ මල්ලේ ගාන්න එපා හරිතේ...එක අවුරුද්දක් මන් පහු උනා කියලා මල්ලේ ගාන්න එපා හලෝ...."

"ඒත් ඉතින් රනුල්‍ය ආස ඌප්ස් අයි මීන් අපි ආස මල්ලි කියන්න නේද රනුවා..."

"ම්ම්ම්"

මේ සාතන් කාරයා හැමදාම මේමයි ....එක අවුරුද්දක් පහු උනා කියලා හැමෝම ඉස්සරහ මට මල්ලි මල්ලි ගානවා...

"කමක් නෑ රනුල්‍ය අයියා විතරක් මට මල්ලි කියයි ....උබ නම් කියන්න එපා සාතන් හරී..."

මන් ඒම කිව්වම රනුල්‍ය කාරයා එකපාර මන් දිහා " ඇත්තටම !" වගේ බැල්මක් දුන්නා...හැබැයි මන් හරි ඉක්මනට අහක බලා ගත්තා ...මොකද මට ඒ බැල්ම ඒ තරම් දරා ගන්න බැරි උනා...ඒක කවදාවත් එයා මන් දිහා බලපු නැති විදිහේ බැල්මක්....