EVLENMEYE BAK (BİR MİRAS MESELESİ)

4- Çöpçatanlık ❤️

Herkese merhaba canlarım.♥️ Uzun bir bölümle karşınızdayım. Lütfen emeğe saygı diyerek bölüm sonunda oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. Görüşlerinizi çok merak ediyorum. Bölüm sonunda görüşürüz.♥️

Bölüm Tarihi:24.03.2024💖

Instagram Hesabı: Kalemimdenhayaller (Oraya da beklerim.)

***********

Aynadaki yansımama bakıp dikkatle kendimi inceledim. Bu akşam, bambaşka biriydim. Daha özenli daha dikkat çekiciydim. Sırf saçlarımı yaptırabilmek için mahalledeki kuaföre gitmiş. Bir sürü sıra beklemiştim. Saçım hafifçe sönmüştü. Ama kurtarırdı. Makyaj desen on numaraydı. Tek rujumu sürmek kalmıştı. Tercihim bordo rujdan yanaydı. Hızla elime alıp dudaklarımın üzerinde gezdirdim. İyice yedirdikten sonra alıcı bir gözle tekrar kendimi inceledim. Yapılı saçlar, dikkat çekici makyaj ve şık bir elbise... Bu görüntümle çoktan akşama hazırdım. Tek eksiğim, topuklu ayakkabılarımdı. Güneş'in dizdiği ayakkabılara bakıp uygun bir şeyler bulmaya çalıştım. Hepsi ultra yüksek topuklu ayakkabılardı. Bana göre fazla iddialılardı.

"Bunlar çok yüksek değil mi?" dediğimde makyaj yapmayı kesip bana doğru döndü.

"Hayır Nil! Gayet gideceğimiz yere uygun türdeler. Tam idealler."

"Bu topuklar kaç cm? Merak ettim."

"Sanırım on beş cm falan var." dediğinde gözlerimi irice açtım.

"Yuh Güneş! Bunlar bizi düşürmesin. Allah korusun sakatlanmayalım."

"Rahat ol canım. Kendine güven. Emin adımlar at. Gerisi kolay. Zaten topuklulara aşinasın. Buna da alışacaksın." dediğinde pek emin olamadım. Bunun üzerine tekrar açıklama yapma gereğinde bulundu.

" Şöyle düşün. Bu topuklularla ancak Kenan'ın boyuna yetişebilirsin. Ayrıca topuklu dediğin kadına hoş bir hava katar. Seksi bir hava oluşturur. Buna hem kadınlar hem de erkekler bayılır. Bu yüzden şikayet etmeyi bırak." dedi. İtiraz etmedim. Bu konuda haklıydı. Herkes yaparsa ben de yapabilirdim. Hiçbir eksiğim, hiçbir korkum olmamalıydı. Hızla ayakkabılardan birini seçtim. Siyah zarif bir ayakkabıydı. Vakit kaybetmeden giyinip aynanın karşısına geçtim. Görünüş olarak harikaydı. Bir çekiciliği vardı. Ama rahatlık olarak aynı şeyi söyleyemeyecektim. Oturmayan bir şey vardı. Ben de çözümü, alıştırma yapmakta buldum. Odanın içinde yürümeye çalıştım. Hem alıştırma olsun hem de ayağım rahat etsin istedim. Ben odayı birkaç kez turlarken Güneş de hazırlanmayı bitirdi. Gülerek beni inceledi.

"Maşallah benim arkadaşıma."

"Şu güzelliğe bak!"

Art arda övgü dolu sözler etti.

"Kesin Kenan'ı düşüreceksin. Fıstık gibi oldun be!"

"Öyle olsun lütfen! Bunda bile aklına düşmezsem diğer zamanları düşünemiyorum. Kendime güvenim zedelenir." dedim.

"Korkma Nil. Ben sana olacakları söylüyorum. Kenan'ın aklını çeleceksin. Hadi diyelim o olmadı. Başkalarının aklına düşeceksin. Bekâr, yakışıklı ha bir de zengin oldu mu? Yaşadın." deyip kahkaha attı. Kendince dalga geçti. Sinirle koluna bir tane geçirdim. Şak diye ses çıkarken hayretle bana baktı.

"Oha! Manyak!"

"Pardon! Biraz fazla oldu. Elimin ayarını bulamadım da..."

" Acıttın lan! Deli gücün var. Senin ayarına edeyim Nil!" deyip mızmızlandı. Gönlünü almak için kolunu ovaladım. Bir taraftan da konuştum.