Selam canlarım. Görüşmeyeli nasılsınız? Umarım herkes iyidir. Biliyorum bölümü çok geciktirdim. Ama elimde olmayan sebeplerden dolayı... Umarım keyifle okuyacağınız bir bölüm olur. Bölüm sonunda görüşmek üzere...
Bölüm Tarihi: 09.09.2024
Instagram Hesabı: Kalemimdenhayaller
**********
Çalan davullar, eşlik eden zurnalar ve göbek atan akrabalar... Hepsi bir bir gözümün önünde yaşanıyordu. Bir türlü, olup biteni anlayamıyor. Derinlemesine etrafa bakıyordum. Bu sırada dikkatimi, amcam çekiyordu. Halayın başındaydı. Eline bir mendil almış sallıyordu. Kendini kaptırmış bir şekilde halay çekiyordu. Onu daha önce hiç böyle görmediğimden uzun uzun ona bakıyordum. O da neşeyle etrafa bağırıyordu.
"Çalsın davullar!"
"Oynasın millet!"
"Bu akşam durmak yok!"
Amcamın gazına gelen insanlar, halaya katılıyordu. Yengem ve halam da karşılıklı göbek atıyordu. Birbirinden zerre kadar haz etmeyen insanlar, birlikte kurtlarını döküyordu. Bu bayram havası bu coşku, aklıma tek bir şeyi getiriyordu. Düğün! Ama kimin düğünü? Amcam ve yengem, bu kadar çok seviniyorsa... Böylesine göbek atıyorsa... Onun düğünüydü! Biricik kızları İlayda'nın düğünü... Bunu düşünürken bile zorlandım. Elimi kalbime götürüp sık sık nefes alıp verdim. Sakinleşmek isterken iyice gerildim. Korkuyla söylendim.
"Kahretsin!"
"Böyle işe edeyim."
"İlayda evleniyor."
Kendi söylediğime kendim inanamadım. Ya da inanmak istemedim. Bu gözler, yanlış görüyor olsun istedim.
"İlayda evleniyor!" diye yineledim. Korktuğum şeyle yüzleştim. O zaman, mirasım da gidiyordu. Bağ, bahçe, tarla ve ev... Hepsi İlayda'nın üzerine geçiyordu. Bunları idrak etmek kolay olmadı. Üstümde büyük bir ağırlık bıraktı. Zar zor, masadaki suya uzandım. Bir yudumu zor aldım.
"O sinsi kazandı."
"Yine yeniden, o kazandı!"
Hem aşkı bulmuştu hem de parayı! Çaresizce, mirasın arkasından ağıt yakmaya başladım.
"Miras gidiyor dostlar!"
"Göz göre göre elden gidiyor."
"Ellerimden kayıp gidiyor."
"Canım hayallerim... Güzel mirasım."
"Bu muydu sonumuz? Ha söyle! Bu kadar mıydık?"
Stresten titremeye başladım.
"Bu aşamaya hangi ara geldik? Hiçbir şey anlamıyorum ki... Kafayı yiyeceğim." dedim. Zangır zangır titrerken annemin sesini duydum.
"Aşk olsun Nil! Burada ne arıyorsun?"
Gözlerimi ona diktim. Üzerinde şık bir abiye vardı. Saçları yapılı, makyajı da tam yaşına uygun olacak cinstendi. Bu kadar abartmaya ne gerek vardı ki? Bu İlayda'nın düğünüydü. Bu kadar abartması garipti. Elleriyle kollarımı sardı. Şefkatle beni okşadı.
"Buz gibi olmuşsun kızım."
"Bir önemi yok. Beter olayım anne. Bana ancak bu yakışır." dedim.
"O nasıl söz? Böyle önemli bir şeyde hasta mı olmak istiyorsun?"
"İlayda'yı bu kadar çok önemsediğini bilmiyordum." dedim. Şaşkınca bana baktı.
"Kızım sen iyi misin? Fazla mı heyecan yaptın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVLENMEYE BAK (BİR MİRAS MESELESİ)
General FictionSize kendimi tanıtmanın zamanı geldi. Ben Nil. Yıllardır atanma mücadelesi veren edebiyat öğretmeni, ailenin tek işsizi, belki de en beceriksizi... Bugüne kadar ne atanma işlerinde ne de gönül işlerinde umduğumu buldum. Ablamın ve ağabeyimin başarıl...
