EVLENMEYE BAK (BİR MİRAS MESELESİ)

7- Evlen Benimle❤️

Selam canlarım. Nasılsınız? Umarım herkes iyidir. Bu bölüm, herkesin beklediği bir bölüm olabilir. Buluşmaya hazır mısınız? Ben yazarken çok keyif aldım. Umarım siz de okurken keyif alırsınız. Lütfen bölüm sonunda oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. Yorumlarınızı çok merak ediyorum. Bölüm sonunda buluşmak üzere.♥️🥰

Bölüm Tarihi:19.04.2024

Instagram Hesabı: Kalemindenhayaller (Hâlâ gelmeyen var mı? Hepinizi bekliyorum. Buyurun buyurun, gelin.💜😂)

*********

Bilindik bir melodi, değişmeyen bir neşe ve her geçen gün artan bir heyecan... Son bir haftamın özeti sayılırdı. Buna Kenan etkisi de diyebilirdik. Adamla mesajlaşmaya başladığımdan beri her şeyi daha da yoğun yaşar olmuştum. Mutluluk, heyecan ve endişe... Hepsini gereğinden fazla hisseder olmuştum. Sanki lise dönemine yeniden dönmüştüm. Ne bir eksik ne de bir fazlaydı. Ergenler gibiydim. Sevgili yapmaya çalışan bir ergen gibi... Her mesaj, beni böyle heyecanlandıracaksa işimiz vardı. Derin bir nefes alıp mesajı açtım.

Hiç sesin çıkmıyor. Vazgeçtiğini düşüneceğim.

Gülüp arkama yaslandım. Sadece dört saattir mesajlaşmıyorduk. Hatta bilerek mesaj atmıyordum. İşte diye rahatsız etmek istemiyordum. Ayrıca bugün önemli bir operasyonları vardı. Umut söylemişti. Bu yüzden, dikkatini dağıtmak istemiyordum.

Vazgeçmek mi? Asla!

O zaman bana öyle gelmiş olmalı.

Allah'ım bir de trip atıyordu. Biz hangi ara bu aşamaya geçmiştik? Anlayamamıştım.

İştesin diye rahatsız etmeyim dedim. Polissin ya suçlular falan var. Seni düşündüğümden yazmadım.

İşteyim diye tüm iletişim bağlarını koparmıyorum. Hem suçluları yakalayıp hem seninle konuşabilirim.😉

Ay! Aman! Havalara bak. Konuşalım madem!

Peki o zaman. Konuşalım.😊 Nasılsın Kenan? Hayat nasıl gidiyor?

Gergin, stresli ve meraklı... Görev biterse sadece merak kalacak.

Merakın içinde sanırım ben varım.

Aynen öyle. Bu aralar tüm merakım senin üzerinde.😅

Yüzümdeki tebessüm genişledi. Yaptığım deli işiydi. Epey bir merak ortamı oluşturmuştum. Gizemli tavırlar, asla yüzümü göstermemem ve sesimi duyurmamam, bunda etkili olmuştu. Kenan bu konuda son derece haklıydı. Kim yüzünü bile görmediği kişiyle mesajlaşmak isterdi ki? Ne olursa olsun, yüzünü görmek isterdi. Buna ben de dâhildim.

Sen nasılsın? Senin hayat nasıl gidiyor?

Mutlu, umutlu ve endişeli...

Üç durumda da ben varmışım gibi hissettim.

Doğru hissetmişsin. Hepsinin ana konusu sensin. Mutluluğumun da umudumun da endişemin de...

Endişe edeceğin kısımda yer almak istemem.

O zaman, evlen benimle Kenan! Evlenerek mirasa ulaşmamı sağla. Beni evli, mutlu ve miraslı yap. Bu olay, bu kadar zor olmamalı. Bunları yazıp aklını almak vardı da... Maalesef yapamazdım. Ben bunları düşünürken benim sessizliğimi o doldurdu.

Yarın için heyecanlı mısın?

Mesajı ikinci kez okuyup gülümsedim. Bu da soru muydu? Heyecandan geberiyordum. Bir hafta o kadar hızlı geçmişti ki... Neye uğradığımı şaşırmıştım. Hâlâ gerçek mi? Rüya mı? Karmaşa yaşıyordum. Ama tüm bu olanlar gerçekti. Yarın o büyük gündü. Her şeyin açığa çıkacağı o büyük gün... Düşündükçe aptal aptal sırıtıyor. Kendime engel olamıyordum.