Evet uzun süre sonra yeni bölüm✨
Emin olun bence beklemeye değer bir bölüm oldu. İyi okumalar.
Tord
Eddlerin kaldığı evi biliyorum. Sadece biraz bekledim. Umut dolsun lar, kendilerini başarmış hissetsinler diye. Gözlerindeki o hayal kırıklığını görmek için.
Onları sürekli gözetliyordum. Artık vakit geldi. Planlarım hazır. Üçüde çok acı çekicek. Tom ise...... O hayatının en acı yıllarını geçircek. O iğrenç bir ucube. Onu affetmem imkansız.
Tom=
Sakince eve yürüyorduk. Matt ve edd arkamda kolkola girmiş yürüyor ben ise önlerinden gidiyordum. Ama içinde kötü bir his var. Sanki...... Birşey olucak gibi, neyse ne.
Ev kapısının önüne gelince Matt ve edd ayrıldı, edd anahtarını çıkartıp kapıyı açtı. Edd kapıyı açınca içeriden kırmızı bir kol uzandı. Kırmızı robot kol....
TORD?!
Edd ı boynundan tutup içeriye çekti. Arkasında birsürü asker vardı. Edd kurtaramayacağım mesafedeydi o yüzden tek yapabildiğim Matt ı kolundan tutup koşmak oldu. Neyseki Matt karşı çıkmadı ve kaçmaya başladık.
Askerler arkamızdan koşuyorlardı. Kafamdaki taç düşmüştü ama umrumda değil sadece daha hızlı koş, TEKRAR ORAYA GİDEMEM asla......
Var gücüm ile koşuyordum. Edd ı kurtaramadım ama Matt şimdilik güvende yanımda. Matt ile bir ara sokağa girdik. Bir çöp kutusunun arkasına geçip yere oturdum. Neyseki askerler sadece sokağın önünden geçtiler. Matt de yanıma oturmuştu. Kafamı uzatıp sokağın başına baktım, kimse yoktu. Ayağa kalkıp yavaşça sokağın başına ilerledim. Sağ sola bakındım ama kimse yoktu. Şimdilik güvendeyiz galiba.
Bir iç çekip arkama döndüm. Karşımda iki kişi vardı. Biri Matt ı tutuyordu ve elinde bir ilaç vardı, Matt ın ağzına götürdü ve Matt ın gözleri yavaşça kapandı. Diğeri ise bana ilerliyordu.
Bana ilerleyene yumruk atmaya çalıştım ama beni engelleyip duvara fırlattı. Elinde aynı ilaç vardı. Kaça bileceğim hiç bir yer yoktu. Korkuyorum... Tekrar oraya dönmek istemiyorum...
Tom; lütfen yapma... Bırak beni... Lütfen yapma Paul.
Paul; bunu yapmak zorundayım. Üzgünüm...
Anlık refleksle beraber Paul a yumruk attım. Sersemlemesini fırsat bilerek patryk in üzerine koştum.
Karnına tekme atıp ellerinden Matt ı kurtardım. Agg Matt ne zamandır bu kadar ağır. Bir yandan koşarken Matt i korumak için sırtıma aldım.
Dar sokakta hızlıca ilerliyordum. Paul ve patryk arkamdan geliyordu. Gözlerinden yaşların sürüldüğünü hissettim. Görüntü bulanıklaşıyor. Hayır koş sadece koş.
Ayağımın sert bir şeye takıldığını hissettim. Bir taş.
Sertçe yere yapıştım. Dizim galiba kırıldı çok acıyor. Matt üzerime düşmüştü ve kalkamıyordum. Yaklaşan adım sesleri ve belli belirsiz konuşmalar duyuyordum ama hiç birşey belli değildi. Birinin beni tuttuğunu ve kaldırdığını hissettim. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Onu tekrar görmek istemiyorum. Ya beni tutan tordsa? Bir ilaç kokusu aldım ve bilincinin kapandığını hissetmeye başladım. Hayır... Onunla karşılaşmak, konuşmak, duymak hiç birşey istemiyorum çünkü bana sadece acı çektiriyor. Hayır fiziksel değil. Evet o da var ama.... Ben bir yalancıyım...... Ben.....
Tord seni seviyorum. Bunu hep inkar ettim, ilk başta gerçekten yalandı ama sonra.... Şuan benden eminim nefret ediyor. Onun o kan kımızı gözleri, yumuşak bir o kadarda sert sesi, yumuşak elleri onun her şeyini seviyorum. Kötü bir geçmişimiz olsa bile telafi etmeye çalıştı bana değer verdi ben ise.... Ben bir salağım... Önemsiz ve işe yaramaz bir ucubeyim...
