YARIM KALIŞLAR/Mahalle Kurgusu

9. Bölüm

Sevdiklerinizle geçireceğiniz sağlıklı, mutlu ve huzurlu nice bayramlar görebilmeniz dileğiyle. Hayırlı bayramlar. 😊💜🍬

Keyifli okumalar dilerim...♡♡



5 Ay Sonra

Günlerdir açılmayan bilinci duyduğu son sözlerle yavaş yavaş kendine gelmeye başladı. Yoğun bakım camından bir saniye bile ayrılmayan annesi, kızının bulunduğu pozisyonu bile ezberlemişti. Emine Hanım bakışlarını parmaklarını oynatmaya çalışan genç kızın ellerine çevirdiğinde gördüklerinin bir halüsinasyon olduğunu düşünerek elleriyle gözlerini ovmaya başladı. Değişmeyen görüntünün inanılmazlığı yüzüne doğru sert tokatlar atmasını sağladı. Aldığı sert darbeler sonucu yüzü kızarmaya bazı yerleri de tırnaklarının sert teması sonucu çizilmeye başlasada Emine Hanım, tekrar bir halüsinasyon kaldıracak durumda değildi. Geçen saniyelerin ardından camdan kızına tekrar baktığında bu sefer zorlanarak açılmaya çalışan gözlerini görmesi, yüzüne doğru kalkan ellerinin boşluğa düşüp şaşkınca açılan gözlerinin sevinçle dolmasına vesile oldu. Ne yapacağını kestiremeyen gözü yaşlı kadın koridor boyunca hızla kızının odasına doğru koşup sevinçle konuştu.

''Uyandı, kızım uyandı. Doktorr biriniz kızıma bakın.''

Genç kızsa gözlerini her açmaya çalıştığında rahatsız hissettiren ışık nedeniyle gözlerini kapatıyor ve tekrar açabilmek için uğraşıyordu. Ellerini gözlerine doğru siper etmek için hamle yapmaya çalıştı fakat vücudunda hissettiği keskin acı sayesinde parmaklarını sadece oynatabildi. Güçlükle açtığı gözlerine çarpan ilk şey önündeki dev pencereden bitkin, gözü yaşlı olsa bile sevinçli bir gülümsemeyle kendisine bakan annesiydi. Nerede olduğunu, buraya nasıl geldiğini, nelerin yaşandığını hatırlamak adına gözlerini kapatıp hafızasını yoklamak istedi. Düşünceleri çoğaldıkça başına giren şiddetli ağrılar yüzünden gözlerini aniden açtı ve günlerdir işlevini yitirmiş boğazından boğuk bir inilti döküldü.

''Ahhh...''

Kendi sesini bu kadar kalın ve kısık duyduğunda şaşırmaktan başka yapabileceği bir şey yoktu. Yüzünde bulunan maskenin bile daha yeni yeni farkına vardı, ağrılarının izin verdiği kadarıyla etrafına göz gezdirmeye başladı. Bakışlarını boş odada gezdirirken gözlerinin kapıya yönelmesiyle aynı saniyeler içerisinde açılan kapıdan içeriye doğru adımlayan beyaz önlüklü adamı izledi. Uzun boylu ve kumral adamın önlüğünü yırtacak kadar yapılı olan vücudu istemsizce dikkatini dağıttı. Baş ucuna kadar gelip üzerine doğru eğilen adamı fark ettiğinde irkilerek yerinden kımıldadı. Hareketsizlikten uyuşan bedeni bu harekete istediği kadar tepki verememiş, onun yerine karşısında duran adamın sırıtmasını sağlamıştı.

''Günaydın savaşçı prenses, kendini nasıl hissediyorsun?''

Sorulan soru genç kızın garibine gitti lakin sesini çıkartmadan çatık kaşlarıyla genç adamı izledi. Ağzındaki maskeyi dikkatlice çıkartan genç adam, Ayperi'yle olan göz temasını bir an bile kesmedi. İşi bittikten sonra yerinden doğrulan adam, genç kızın sessizliğine ve tavırlarını geniş bir gülümsemeyle karşılık verdiği için Ayperi'yi hayrete düşürdü.

Cebinden çıkarttığı kalın bir çubuğu yüzüne tutan adamın ne yaptığını başlarda anlayamadı, aniden çubuktan çıkan ışıkla birlikte neye uğradığını şaşırdı hemen ardından duyduğu kıkırdama ve cümlelerle hızla atan nabzı biraz sakinleşti.

''Işığı takip etmelisin savaşçı prenses.''

Aldığı komuta uyan Ayperi, kuruyan boğazını nemlendirmek için yutkundu. Gözüne tutulan ışığın parlaklığıyla gözleri ilk anda daha karanlık bir ortam arasada saniyeler sonra maruz kaldığı parlaklığa alıştı ve ilerleyen ışığı sakince takip etmeye çalıştı. Kısa bir süre sonra alıştığı aydınlığın aniden sönüp, yerini daha cılız bir ışıktan yayılan sarı noktalara bırakılışını kısık gözlerle izledi.