"I'd like to thank all of you for coming today to celebrate the graduation of our dear students." Rinig naming salita ng Principal ng aming school mula sa stage. Nasa back stage kasi ako ngayon dahil magbibigay ako ng speech mamaya kasama na rin ang dalawang kaibigan ko na sina Vrysler at Scorpio.
Magna cum laude ako habang si Vrysler ay summa cum laude at si Scorpio ang cum laude. Mas mataas ang position ko sa kanilang dalawa kaya huli akong magsasalita mamaya. Magkakaibigan kaming tatlo, but we are also rivals pagdating sa academic.
Dati lamang ay wala kaming pake sa pag-aaral pero, simula nung gumawa kami ng pustahan na kung hindi kami magseseryoso ay sa pagtanda namin; kung sino hindi nakapasok sa top or anong position sa school ay ibibigay sa amin ang pera sa bangko. Ganoon kaming tatlo. Kung ano-ano ang naiisip na puwedeng pagpustahan.
May sira ulo namin kahit matalino kami. Pffft.
"Tahimik ni Roux. Nagdadasal kana ba?" Napatingin agad ako kay Vrysler nang magsalita ito. Inaayos nito ang kaniyang buhok upang ipatayo iyon gamit ang gel. Mukha siyang manok na makikipaglaban sa sabungan imbes na magbigay ng speech sa harapan.
"Si Scorpio dapat magdasal. Siya unang magsasalita mamaya. Nasaan na speech mo? Speechless na ba?" Pang-aasar ko kay Scorpio dahilan na lingunin ako nito at ngumiwi. Hawak niya ngayon ang isang papel na may kahabaan nang kunti. Don't tell me lahat iyan ay babasahin niya? Jusko. Kay rami-rami naman niyan.
Hindi nila ako gayahin, wala akong papel. On the spot mismo ang pagsalita ko. Grabe. Napakagaling ko talaga.
"Ang mautal mamaya ay puputolan ng ulo." Sabay kaming napatingin ni Vrysler nang magsalita si Scorpio. Pinagsasabi niya?
"Saang ulo ba? Sa taas o baba?" Natatawang tanong ni Vrysler bago naupo sa maliit na upuan dito matapos niyang ayusin ang kaniyang buhok. Galing. Mukha na siyang si san goku.
"Sa baba," Seryosong sagot ni Scorpio tila'y hindi nagbibiro. Siraulo talaga 'to.
"Wala naman puputolin sa'yo kasi jutay ka," Singit ko sa usapan nilang dalawa. Sabay silang lumingon sa akin at tiningnan ako na parang jina-judge ang buong pagkatao ko. May mali ba akong nasabi? Totoo naman.
"Sino? Ako? Hindi ako jutay ah. Malaki kaya 'to."
"Weh? Pakita mo nga."
"Patingin nga." Sabay naming usal ni Vrysler, inaasar si Scorpio na ipakita ang kaniyang pagkalalaki sa aming dalawa. Ganito talaga kami bilang magkakaibigan.
"Huwag niyo nga akong hinahamon." Matapos niyang sabihin iyon ay ibinaba niya ang suot niyang pantalon kasunod nang paglabas ng kaniyang pagkalalaki sa brief niya. Agad kaming napaiwas ng tingin ni Vrysler at napasigaw pa nang kunti sa gulat.
"What the f-ck, dude?!"
"Ano ba 'yan! My v*rgin eyes!"
Hindi namin alam na seseryosohin niyang ipakita sa amin yung kahabaan niya. Jusko naman. Agad naman na tumawa si Scorpio dahil doon bago siya nagsalita, hinahamon na tingnan siya at ipakita rin yung sa'min upang tantyahin kung sino ang may pinaka-malaking alaga. Jusko.
"Ano? Wala pala kayong tapang, e—" Hindi pa man natatapos sabihin iyon ni Scorpio ay agad kaming naghubad ni Vrysler sa harapan niya. Kaming tatlo lamang ang nasa backstage kaya walang makakakita sa amin dito. Kaya ganito kami katapang kasi kami-kami lang naman. "Woah!"
"Oh, ano?" Natatawang usal ni Vrysler na parang nanghahamon. Nakalabas na ang kahabaan naming tatlo bago kami nagsilapitan sa isa't isa upang sukolin kung kanino ang pinaka-mahaba, mataba at malaki. Tiningnan namin ang pagkalalaki ng isa't isa bago ko napansing tumatayo ang pagkalalaki ni Vrysler.
