Ayçiçekleri [ VeyKen ]

6. Bölüm- Acıyan gözler

Acımak.. Bu iki yolla yapılırdı. İlki kalple yapılırdı. Gerçekten yardım etmek isteyip elinden fazla birşey gelmemesi. Diğeri ise gözle yapılırdı. Karşısında ki kişiye herkese rezil etme çabası vardı...

*****************

Kafsını o an abisinin dediklerine yormamıştı. Şu an aklındaki tek şey yarın sabah Cemile ile konuşacaklarındaydı. Abisinin ona seslenmesi ile hemen yerinden kalkıp salona gitti.

"Buyur abi"

"Şu sofrayı kaldır. Yiyeceksen de mutfakta yersin."

Veysel cevap vermedi. Sadece sofrayı kaldırmaya başladı. Abisinin sözlerinden dolayı zaten bi iştahı da kalmamıştı. Bu yüzden mutfağı da toparladı. Babasının ilaçlarıyla beraber salona geri döndü.

"Buyur baba ilaçların" diyerek babasına uzattı.

"Sağol oğlum"

Babası ilaçlarını alıp Veysel'e geri uzattı. Veysel ilaçları yerlerine yerleştirdi ve tekrar salona döndü.

Abisinden izin isteyip odasına gidip kendini yatağına bıraktı. Yarın yapacaklarını düşünerek sessizce klarnet çalmaya çalıştı. Çaldığı şarkı ise Cemile'ye ilk çaldığı şarkıydı
Hasretlik...

Sessiz çalamadığı için ve abisi duyarsa çok kızacağı için  şarkıyı yarıda bırakıp klarneti kaldırdı. Zaten fazla keyifli değildi. Babası ve abisine aşırı derecede kırılmıştı.

Fazla düşünmek istemedi ve kendini huzursuz bir uykunun kollarına bıraktı...

*********************

"Günaydın Murat"

Dün nöbeti olan Murat, yoğun bakımda  hastaları izliyordu. Zeynebin gelen sesiyle ona döndü. Açıkçası şaşırmıştı ki bu da yüzüne yansımıştı.

"Günaydın da.. Senin bu saatte burada ne işin var? Daha mesai saati başlamadı ki."

"Uyku daha fazla tutmadı ki... Kenan hoca iyi midir sence?"

Kenan'ın duydukları en az kendisini şaşırttığı kadar asistanlarını da bi o kadar şaşırtmıştı.

"Bilmiyom ki. Yani düşününceee... Önce tüm acı gerçekleri öğrendi-"

"Sonra da üstüne çok sevdiği annesini kaybetti. Gerçi artık o kadar seviyor mudur? İşte orası da muamma"

Serkan da erkenden hastaneye gelmişti. Murat'ın burada olacağını tahmin ederek yoğun bakım katına inmişti ve söze karışmıştı.

Murat yanına gelen Serkan'ın koluna bi tane yapıştırıp "Sen niye maydanoz gibi benim sözüme atlıyon ya!" Dedi. Serkan ve Zeynep, Murat'ın bu haline gülmeden edemediler.

"Ne yapayım oğlum ya! Hani böyle bazen canın bir yemeği çok çeker ya. İşte benim canımda lafa atlamayı çok istedi."

"Ya banane ya, ben bitiricektim! G*bertecem seni bekle sen"

Murat Serkan'ı kovalamaya başladı. Serkan kaçarken bir yandan Zeynebe sesleniyordu.

"Zeynep hadi gel gidelim bu delinin yanından!"

Murat Zeynebe döndü. Parmağıyla kendini göstererek "Bana mı dedi deli diye?" Dedi. Zeynep gülerek doğruladı. "Evet.. ama sen onun peşine düşme. Asker nöbet yerini terk etmez!.. Hadi görüşürüz. "