9.Bölüm- Zamanın hızı

258 21 88
                                    

Zaman.. Yıllar,aylar,günler,saatler,dakikalar.. Neydi bu zaman? Bu kavramın anlamı neydi? Kimine göz açıp kapayıncaya kadar hızlı gelir, kimine tembel hayvanın hareketleri kadar yavaş.

Peki ya aslı nasıldı? Yavaş mı hızlı mı? Ne değişik birşeydi bu zaman. Net hiçbirşeyi yok. Zaman hakkında bilinen tek net gerçek akıp gittiğinde ve giden zamana bir daha asla dönülmediği.

Keşkelerin,pişmanlıkların düşmanıydı zaman.

******************
2 Ay Sonra

Hastasının dosyasını incelemeyi bitirmiş hastasını taburcu etmişti. Ve her zaman ki gibi araştırmalarının başına geçmişti. 2 aydır hep ilk bulduğu boşlukta araştırmalarına devam ediyordu. Ama hâlâ tek bir iz dahi bulamamıştı. Umudu her geçen gün yavaş yavaş soluyordu.

Zaman ondan umudunu azar azar alıp götürüyor fakat hiçbirşey getirmiyordu ona. Haksızlık değil miydi bu? Acaba daha sonra faizi ile mi verecekti? Bana bak zaman efendi, faiz haramdır yapma etme bunu.

Önünde ki planladığı kağıda bakıyordu. Bir sonraki adım aslında belliydi. Fakat bu planın işe yaramadığını düşündüğünden başka bir adım atmak istiyordu.

Plan kağıdı

Kendim çizdim😁😁 Nasıl olmuş?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kendim çizdim😁😁 Nasıl olmuş?

O bunu düşünürken kapı çaldı. Başını kağıttan çekmeden "Giiir" dedi. Kapı açılınca kim olduğunu görmek için kapıya çevirdi bakışlarını. İçeri hayatının aşkı girmişti. Onu görünce yüzüne bir tebessüm yerleşti.

"Kolay gelsin canım, çalışmalara tam gaz devam mı?"

"Devam devam da.. Umudun rengi her geçen usulca siliniyor be Elif'im "

Elif masanın önündeki deri koltuklardan birine oturup Kenan'ın masada duran ellerini sıkıca kavradı. "Nedenmiş o? Umudumuzu kaybetmek yok demedik mi senle?"

"Dedik. Ama baksana 2 ay, 8 hafta,60 gün geçti ama ne biz ne Taner ne de Ramazan en ufak bir iz bile bulamadık"

Elif diyecek birşey bulamadı. Bir süre ikiside sessizce beklediler. Bazen susmak birçok şey anlatırdı insana.

Bu sessizliği Kenan bozmuştu. "Ben sana şey diyecektim acaba C planınımı uygulasak? "

"Niye ki? Daha yeni B'ye geçmiştik."

Kenan elindeki kalemle oynarken söylendi. "Ne bileyim işe yaramıyor gibi. Benim Keşanda birçok arkadaşım var. Seninde var diye biliyorum"

Elif Başını sallayarak onu onayladı. "Öyle diyorsan gideriz. Şu mesai saati bir bitsinde"

Kenan da başını salladı. Ve beraber araştırmalarına devam ettiler.

********************

Mahsum son günlerde kendini pek iyi hissetmiyordu. İlaçlarını düzenli ve aksatmadan almasına rağmen pek bir etkisi yoktu. Bugün diğer günlerden çok daha beter göründüğünden Veysel ile kırtasiyeye gitmemişlerdi.

Ayçiçekleri [ VeyKen ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin