Don't Blame Me - Chanmin

1.0

Bolca yorumm😽

-

"Seungmin?" Taehyung endişeyle konuştuğunda Seungmin refleks ile başını ona çevirmişti fakat ne diyeceğini bilmiyordu, öylece bakıyordu abisinin yüzüne.

"Bu kadının burada ne işi var?" Chan sinirle soluyordu ve şu anda tek düşündüğü Seungmin'in tepkisiydi fakat Seungmin tepki vermiyordu.

"Oğlum, eğer iki aile de kabul ederse yeni hissedarımız hyeri, onu zaten tanıyorsun."

Bay Bang konuştuğunda Seungmin iğrendiğini hissediyordu, hep böyle olurdu. Ne zaman Seungmin kendini iğrenç hissetse, karşısındaki kişiyi de öyle görürdü. Mesele ne için üzüldüğü olsa bile onu üzen kişiden iğrenirdi.

"Chan'ın nişanlısı olduğunu bile bile mi?"

Seungmin ağzından nasıl çıkardığı sözleri bilmezken taehyung şok içinde kardeşine dönmüştü, Bayan kim ve bay kim de bir o kadar şaşkın bir şekilde bay bang'e döndüğünde hyeri sadece masadakilerin tepkisine göz gezdirerek gülüşünü saklamaya çalışıyordu.

"Şu an seninle evli, hem geçmişte kaldı. Artık bir eşi var."

"Babama bile Chan'ın önceden bir nişanlısı olduğunu söylemediniz değil mi? Tek istediğiniz işbirliğiydi çünkü bende Chan da gözünüzde değersiz bir varlıktan başka bir şey değildik."

Seungmin sinirle soluyorken bundan sonra şirkete olacakları umursamıyordu, başkalarının oyuncağı olmamayı yeğlerdi.

Bayan kim sinirle ayağa kalktığında Bayan bang onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Bay kim de ayağa kalktığında kendi oğluna bu kadar değersiz hissettirdiği için suçlu hissediyordu.

Bay bang Seungmin'in söylediklerine karşı sessizliğini koruyordu, buradaki herkes bir şeylere anlam vermeye başladığı için sessiz kalması lehineydi.

"Yeni ortağınız ile devam edebilirsiniz, ben bu işte yokum."

Girdiklerinde beridir henüz kapatılmamış olan çelik kapıdan çıkarak gözünden akmasına izin verdiği yaşlarla ilerliyordu.

Chan ani bir kararla Seungmin'in peşinden koştuğunda onun ne kadar kırgın olduğunu biliyordu, yine de bir kez daha yarasına basmayı istemiyordu.

"Seungmin!" Sıkıca kavradığı bilek ile derin bir nefes vermişti Chan. Seungmin ise kendine hakim olmaya çalışıyordu. "Onun bir önemi yok, ben seninle evliyim. Haklısın nişanlıydım ama isteyerek değildi Seungmin. Lütfen beni dinle."

Seungmin bileğini ondan kurtarıp elinin tersi ile gözyaşlarını silmişti.

"Neden sadece bırakmıyoruz? Boşanalım. Aramızda duygusal bir çekim yok, sevgi yok ve daha doğrusu bizim aramızda hiçbir şey yok."

"Sadece sen böyle düşünüyorsun."

Chan seungmin'in söylediklerine karşı geldiğinde seungmin şaşırdığını belli etmemeye çalışıyordu.

"Sadece sen boşanmamızı istiyorsun çünkü seni kandırdığımı düşünüyorsun." Chan adımları ile aralarındaki mesafeyi kapatırken Seungmin yutkunmuştu.

"Kandırmadın mı zaten."

"Haklısın önceden bir nişanlım olduğunu söylemeliydim ama sana yemin ederim aramızda aşk denen şey yoktu. Yine aile zoruyla bir şeydi ve ilk defa ailemi çiğnedim sırf onunla evlenmemek için. Seninle evlendim çünkü bir defa daha reddetme hakkım yoktu."

"İşini bu kadar mı önemsiyorsun? Ya da aileni?" Seungmin söylediklerine anlam veremiyordu çünkü hiçbir kapı birbiriyle uyuşmuyordu. Hiçbir soru Chan'ın cevabıyla uyuşmuyordu.