Don't Blame Me - Chanmin

1.8

"Chan!"

Chan kahkaha atarak odadan çıktığında Seungmin yastığı yüzüne bastırmış sessizce çığlık atmıştı.

Chan odanın kapısının önünde hala gülmeye devam ederken söylendi. "Bebeğim yeterince her şeyi görmedim mi sence?"

"Utanıyorum dedim!"

Yastığı yüzünden çekerek ayaklanmış, üstüne Chan'ın kıyafetlerinden geçirerek kapı dışı ettiği eşinin yanına geçmişti Seungmin.

"Chan ya, senin kıyafetlerin daha güzel resmen." Chan Seungmin'in yeni uyanmış haliyle sonunda yanına geldiğini fark edince yanağına bir öpücük bırakmıştı.

"Sana yakışıyorlar bebeğim." Seungmin gülümsemişti.

"Sen çok aşıksın bana varya."

"Çok mu belli ettim acaba," diyerek Seungmin'in dudaklarına bir öpücük bıraktığında Seungmin ellerini Chan'ın boynuna dolamış yanaklarına öpücükler bıraktıktan sonra geri çekilerek mutfağa geçmişti.

Tatlı bungalov evdeki minik mutfak çok hoşuna gidiyordu ve bu evde ki favori mekanı kesinlikle mutfaktı.

ikisi için atıştırmalık bir şeyler hazırlarken Chan bungalov evin içinde ki mini salonda diz üstü bilgisayarından ikisi için film seçiyordu.

Atıştırmalıkları eşliğinde filmlerinin keyfini çıkarırken bu anı bölebilecek herhangi bir şeyden uzak oldukları için mutlu hissediyorlardı.

"Kim Seun- aman, Bang Seungmin!"

"Hey Bang Chan!"

Kapılarının deli gibi çalınması, üstelik seslerin sahiplerinin fazlaca tanıdık olmalarına karşı mutlulukları biraz kısa sürmüştü.

"Hayır ya hayır." Diyerek yerinde ofladi Chan. "Açmayalım, yokuz sanıp giderler."

Seungmin göz devirdi Chan'ın bu dediğine. "Aşkım evin ön tarafı camdan, görmüşlerdir bile."

Chan tekrar ofladığında Seungmin kapıya ilerleyerek açmıştı, açtığı anda soğuk hava ve soğuk 6 genç üstüne atladığında geriye doğru savrulması bir olmuştu.

"Hay sikeyim ya." Chan Ağzının içinde sesli bir küfür geveledikten sonra adeta savrulan eşini tutmuş, çocuklara ise korkutucu bir bakış atmadan geçmemişti.

"Burası harika ya, nasıl bizsiz gidersiniz!" Jeongin asla büyüklerinin tatilini bozmamışcasına etrafı övmeye başladığında göz devirmeden edememişti ikisi de.

"Niye geldiniz siz ya."

"Kardeşim tatil yapmak bizim de hakkımız."

"Bari bizimle yapmasaydınız."

Kapıyı kapatarak içeriye geçtiklerinde hepsi sıcaklığın verdiği huzur ile mayışmış, birkaç dakika öylece sessiz kalmıştı.

"Ev tuttunuz mu bari?"

"Tuttuk fakat sadece bir bungalov vardı, fazla da büyük olmadığı için dörder kişi kalmaya karar verdik, jeongin ve Changbin sizinle kalacak."

Chan ağzı açık şekilde dinlerken Jeongin abisine gülmüş, yaptıkları plandan haber olsaydı kesinlikle reddedeceğini bildiği için önceden kimse bir şey söylememişti.

"Abi, biz sürekli dışarıda eğleniriz zaten. Sizi bölecek bir şey yapmayız."

"Yeterince bölmediniz mi abicim?"

Seungmin omuzlarını düşürerek kendini geriye yaslamış, Chan'ın göğüsünde yerini almıştı, yapacak bir şey olmadığını ikisi de anlıyordu ve bu altı genci oda çok seviyordu.