μη λες ΠΟΤΕ

ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ

Όλα ήταν έτοιμα.Βαλίτσες,λεφτά,εισιτήριο και καλή διάθεση.Έριξα μια τελευταία ματιά στα σκεπασμένα έπιπλά μου, αναστενάζοντας.Όχι απο στεναχώρια,αντιθέτως.'Ημουν ενθουσιασμένη που επιτέλους είχα καταφέρει να κάνω αυτό που επιθυμούσα.

Μόλις τελείωσα τις σπουδές μου και ενώ ήθελα να δουλέψω,ο πατέρας μου δήλωσε πως δε το είχα ανάγκη.Με έκλεισε σε ένα χρυσό κλουβί,αγοράζοντάς μου ένα διαμέρισμα το οποίο συντηρούσε εκείνος αποκλειστικά.Δε λέω, τα είχα όλα,οτι ζητούσα μου το έδινε,αλλά η ζωή μου κατάντησε βαρετή και ανούσια.Ψώνια,πάρτυ,διακοπες και πολλά άλλα.Ποτέ δε μου χαλούσε χατήρι και ποτέ δε χρειάστηκε να προσπαθήσω για κάτι.Όχι οτι είχα σκοπό να αλλάξω,μα απο πείσμα ήθελα μια φορά να επιλέξω εγώ κάτι για τον εαυτό μου και όχι εκείνος.

Στην αρχή δυσκολεύτηκε.Όταν ανακοίνωσα την απόφασή μου να μετακομίσω στις Μπαχάμες, η μάνα μου ούρλιαξε και ο πατέρας μου με αγριοκοίταξε.Προσπάθησα για μήνες, με όλα εκείνα τα κόλπα που χρησιμοποιεί μια κόρη στο πατέρα για να τον καταφέρει.Στο τέλος δε μου αντιστάθηκε.Άλλωστε ήταν και ένα μέρος που άρμοζε στο κύκλο μας.Άλλο να λες οτι η κόρη μου πήγε στο εξοχικό μας εδω παρά έξω και άλλο στις Μπαχάμες.Η επόμενη διαφωνία ήρθε όταν επέμενε να πάρω και ένα σωματοφύλακα,σα να μου έλεγε να πάρω τον ίδιο μαζί.Δε θα το δεχόμουν με τίποτα.''Ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου μπαμπά''είπα και τον έκανα να γελάσει.Λογικό!

Είχα νοικιάσει ένα μικρό σπίτι πάνω στη θάλασσα.Σαν εκείνα που βλέπεις στα περιοδικά και στα έντυπα των ταξιδιωτικών γραφείων.Ξύλο και φοινικόφυλλα.Κάθε πρωί θα ξυπνούσα και απο τη ξύλινη βεράντα θα πάταγα αμέσως την άμμο και απο κει βουτιά στα καταγάλανα νερά.Άνηκε σε ένα ιδιόκτητο χωριό που αποτελούνταν απο μερικές δεκάδες τέτοια.Άλλα ήταν αγορασμένα και άλλα τα νοίκιαζαν, όπως το δικό μου.Όλα τέλεια οργανωμένα,μικρά μαγαζάκια πάνω στην άμμο,ανοιχτό μπαρ κοντά στο κύμμα και 2 εστιατόρια.Παράδεισος!

Ο αδερφός μου ένιωσε μια μικρή ζήλεια καθώς ο πατέρας μου τον είχε απο νωρίς κοντά του στις επιχειρήσεις και για εκείνον οι διακοπές ήταν σπάνια επιλογή.Πάντα του έλεγε οτι ήταν άδικος και πως έκανε διακρίσεις. ''Η Άντα είναι γυναίκα,θα έχει πάντα κάποιον να τη φροντίζει.Εσύ όμως πρέπει να συνεχίσεις τις επιχειρήσεις μας όταν εγώ δε θα μπορώ πια.''του απαντούσε και έληγε η συζήτηση εκεί.Με τον αδερφό μου είχαμε καλές σχέσεις,στην ουσία διαφωνούσε με το πατέρα μου για το τρόπο που ζούσα και όχι μαζί μου.