μη λες ΠΟΤΕ

ΝΑ ΦΥΓΩ

Το πρωί ο Ρίκι είχε σηκωθεί νωρίτερα.Άνοιξα τα μάτια και έμεινα για λίγο στο κρεβάτι.Ήμουν ερωτευμένη και το βίωνε κάθε κύτταρο μου.Αλλά γρήγορα προσγειώθηκα σκεπτόμενη τη κατάσταση.Είχα παραδοθεί σε έναν έρωτα που με προβλημάτιζε, που μέχρι χθες δεν υπήρχε στην ηθική μου.Βάδιζα σε δρόμο άγνωστο και ευχόμουν τα εμπόδια να μη πληγώσουν κανέναν.

Σηκώθηκα και βγήκα έξω.Ο Ρίκι ήδη κολυμπούσε,έτσι σκέφτηκα να τον ακολουθήσω.Ετοιμάστηκα και έτρεξα στο νερό.Εκείνος με αγκάλιασε και αμέσως ένιωσα τη διαφορά.Πιο πολύ φιλική την αισθάνθηκα παρά οτιδήποτε άλλο.Αφού χαζολογίσαμε σκεφτήκαμε να πάμε για ενα καφέ και μετά για φαγητό.Αυτή τη φορά κάτσαμε σε ένα τραπέζι στην άμμο και βόλεψα το σώμα μου στη καρέκλα.Είχε αρκετό κόσμο και σε πολύ λίγο η Έμμα βρέθηκε στα πόδια μας.Τη πήρα αγκαλιά και της έδωσα ένα δυνατό φιλί.Η Τίνα την ακολούθησε και έκατσε μαζί μας.''Δε μπόρεσα να σε ευχαριστήσω''είπε και έκανε τη καρδιά μου να παγώσει.Δε μπορούσα να τη κοιτάξω και κατάβεσα τα γυαλιά μου.''Μη το ξαναπεις'' απάντησα και ξαφνικά τίποτε άλλο δεν υπήρχε να συζητήσουμε.Τότε ήταν που ο Ρίκι αποφάσισε να πάει για το μενού που θα τρώγαμε.

Έτσι εγώ και εκείνη,μόνες στο ίδιο τραπέζι.Ο χρόνος είχε σταματήσει και τότε κατάλαβα γιατί λένε οτι η χαρά δε κρατάει πολύ.Η Τίνα αποφάσισε να μου μιλήσει για εκείνη.Λες και κάποιος στο σύμπαν με είχε προδόσει για τη προδοσία μου.Με τον Τομ ήταν 3 χρόνια μαζί πριν παντρευτούν,ο γάμος τους υπέροχος και ο έρωτάς της μεγάλος.Το παιδί τους είχε φέρει ακόμα πιο κοντά και εκείνη ένιωθε η πιο τυχερή γυναίκα του κόσμου.Και εγώ ξαφνικά ένα σκουπίδι.Μόλις με τσαλάκωσε και με πέταξε στο κάδο.Δεν άντεχα να ακούσω άλλο και με μια δικαιολογία έφυγα.Οι τύψεις έγιναν πιο δυνατες απο το συναίσθημα και εγώ έχανα τον εαυτό μου.

Ο Ρίκι με έψαχνε και αφού γύρισε σπίτι μου ζήτησε να ετοιμαστώ.Δεν πεινούσα,μπουκιά δε κατέβαινε αλλά όλα θα γίνονταν βάσει προγραμματος.Ντύθηκα και τον ακολούθησα.Χωρίς να με ενημερώσει στο τραπέζι μας ήταν ο Τομ και η Τίνα.Κρύος ιδρώτας με έλουσε!Δε του έριξα ούτε βλέμμα,προσπαθούσα να απασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο για να μη τον κοιτάξω.Η Τίνα μιλούσε με το Ρίκι και την άκουσα κάποια στιγμή να κανονίζει για το βράδυ μαζί του.''Έχουμε άλλα σχέδια για απόψε''πετάχτηκα.Στο πρόσωπο του Ρίκι έβλεπες την ευχάριστη έκπληξη και στου Τομ τη δυσάρεστη.Η Τίνα ανίδεη και έγω ένα τσουλάκι στη μέση.''Εεεεε τότε δε θα σας το χαλάσουμε.Ε αγάπη  μου?'' ήχησε μέσα μου σα παραφωνία.Κούνησε απλά το κεφάλι του και μόλις είχε έρθει η ώρα να φύγουμε.''Σας ευχαριστούμε για τη παρέα''είπα και αφού σηκώθηκε και ο Ρικι,φύγαμε.

Ήμουν σκεπτική και πιθανόν να διέκρινε μια θλίψη στο πρόσωπό μου.Έτσι αποφάσισε να αρχίσει τα γνωστά πειράγματά του μέχρι που καταλλήξαμε εγώ να τρέχω να σωθώ και αυτός να με φτάνει και να με σηκώνει στον ώμο του.Κουνούσα τα πόδια μου και ζητούσα να με αφήσει,μια ξυλιά ήταν αρκετή για να τσιρίξω και να τον κάνω να χαχανίζει ικανοποιημένος.''μαλλον τα σχέδια ξεκίνησαν απο νωρίς.'' άκουσα και έχασα το χρώμα μου.Ο Ρίκι με κατέβασε και βρέθηκα μπροστά στον Τομ.Μα καλά πότε πρόλαβε και εμφανίστηκε μπροστά μας?αναρωτήθηκα.''χαχαχα.Μάλλον!'' του απάντησε και δε πήρα ανάσα για να μη κουνηθώ.Ο Τομ αγριοκοίταξε αλλά ξαφνικά δε με ένοιαζε,στο μυαλό είχα τα λόγια της γυναίκας του.''Μπορώ να μιλήσω στην Άντα για κάτι που αφορά το σπίτι?'' ρώτησ εκοιτάζοντας μόνο το Ρίκι,λες και οι δυό τους θα αποφάσιζαν για μένα.''Σε ακούω.'' είπα αδίστακτα ''Θα προτιμούσα να τα πούμε στο γραφείο μου'' ναι καλά,ήθελε και στο γραφείο του.Χαιρέτησε το Ρίκι με ένα νεύμα και με πήρε απο το χέρι.Όσο προσπαθούσα να το τραβήξω τόσο με πίεζε.Προχωρούσαμε απο κάτι στενά ανάμεσα στα σπίτια και τότε κατάλαβα γιατί μας είχε προλάβει.''Σταμάτα'' παραπονέθηκα αλλά δε μου έδωσε σημασία.Ένα ξεχωριστό κτίσμα ξεπρόβαλε μπροστά μας και άνοιξε τη πόρτα περνώντας με μέσα.Όταν τη κλείδωσε όμως θύμωσα.Εκει μέσα θα γινόταν μάχη και μόλις σιγουρευόταν οτι δε θα φύγω.

Έκανε βήματα προς το μέρος μου ενώ εγώ υποχωρούσα.''Άσε με να φύγω'' 

Δεν ήμουν έτοιμη για τίποτα και ήθελα να φύγω,έπρεπε να φύγω!