μη λες ΠΟΤΕ

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

''Κύριε Χάρισον,τι κάνετε?'' ρώτησε.''Δε βλέπεις?Καλύτερα δε γίνεται'' απάντησε εκείνος δείχνοντας με τα μάτια εμένα.''Αν ήξερα οτι κυκλοφορούν τέτοιες γυναίκες στον οικισμό σου θα είχα αγοράσει νωρίτερα''συνέχισε χαμογελώντας πονηρά.Κούνησα το κεφάλι μου για ευχαριστώ και όταν ο Τομ με κοίταξε σοβαρός απλά έδιωξα την ικανοποίηση απο το πρόσωπο.Χωρίς να παίρνει τα μάτια του απο πάνω μου απευθύνθηκε στον κύριο Χάρισον ''Ναι δίκιο έχετε,αλλά μεθυσμένες γυναίκες που είναι ώρα να πάνε για ύπνο.'' δεν ήθελα,περνούσα καλά.''Μια χαρά είμαι, άλλωστε τι φοβάσαι?Μη τρακάρω στο δρόμο?'' αυτό έκανε τον κύριο Χάρισον να γελάσει δυνατά προκαλώντας και εμένα.Οι φλέβες στο λαιμό του πρόδιδαν οτι εκείνος δε το θεώρησε αστείο.Σήκωσε το χέρι κάνοντας νόημα στον Πολ.Όταν πλησίασε άκουσα να του παραγγέλνει έναν καφέ και νερό για μένα.''Μπα!? τώρα το μπαρ σερβίρει καφέ για εμένα?'' ρώτησα ειρωνικά. Έβαλε το χέρι του στο σβέρκο μου και πλησίασε ψιθυρίζοντας ''Λέξη παραπάνω''.Λίγο το ποτό,λίγο αυτός και έφτανα στα όριά μου.

Ο κύριος Χάρισον, αφού μας είχε χαλάσει τη παρέα ο Τομ, δεν άργησε να με καληνυχτίσει ''Το μόνο που με καθησυχάζει είναι οτι θα μπορώ να σε βλέπω κάθε μέρα'' είπε και έφυγε.Ο Πολ δεν άργησε να σερβίρει το καφέ ''Κάτσε'' είπε απότομα.''Οχι!Μ'αρέσει όρθια'' πριν προλάβω να αντιδράσω με είχε βάλει στο σκαμπό.Κουνούσα το πόδι νευρικά και δάγκωνα τα χείλη μου.Έσυρε τη κούπα μπροστά μου ''Πιες'' τη κοιτούσα και ήθελα να τη σπάσω.Και ενώ έμεινα για λίγο έτσι,άρπαξα τη τσάντα μου και κίνησα να φύγω ''Άντε παράτα με'' του φώναξα.Η αλήθεια ήταν πως πραγματικά ζαλιζόμουν αλλά ήμουν τόσο εκνευρισμένη που η αδρεναλίνη με ξενέρωνε σιγά σιγά.Σε πολύ λίγο έφτασα έξω απο το σπίτι και πριν μπω ένιωσα το χέρι του να με γυρνάει.''ΤΙ ΘΕΣ?'' φώναξα και τραβούσα το χέρι μου αλλά δε με άφηνε ''ΤΙ ΘΕΣ ΓΑΜΩΤΟ?ΜΙΑ ΜΕ ΔΙΩΧΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ...'' έσκυψα το κεφάλι και έκλεισα τα μάτια.Δε καταλάβαινα,δε μου εξηγούσε και ο τρόπος που φαιρόταν με μπέρδευε.Καλό το μυστήριο,έχει γοητεία αλλά εγώ βρισκόμουν ερωτευμένη στα σκοτάδια.Και μόλις είχα συνειδητοποιήσει οτι αυτό που ένιωθα ήταν πράγματι,έρωτας.

''Κάτσε κάτω''απαίτησε και τραβώντας το χέρι μου,με έβαλε να κάτσω.Τράβηξε την άλλη  καρέκλα και ήρθε μπροστά μου.Τον κοιτούσα θυμωμένα.''Με ρώτησες τι θέλω! είσαι μόνη σου,έχεις πιει δε ξέρω και 'γω πόσο και βλέπω το τύπο έτοιμο να το εκμεταλλευτεί και με ρωτάς τι θέλω?Είμαι υποχρεωμένος να το σταματήσω.Αυτό θα έκανα για τον καθένα.''και μόλις με έβαλε στη κατηγορία <Καθένας>. Το πρόσωπο έτρεμε,με πλήγωνε και με θύμωνε.Χαμογέλασα λυπημένα ''Ωραία.Το έκανες το καθήκον σου.Καληνύχτα'' και σηκώθηκα αμέσως.Το ίδιο έκανε και αυτός.Ο ένας απέναντι στον άλλον, σχεδόν τον άγγιζα μα δε τον κοιτούσα πια.''Άντα?'' γύρισα το πρόσωπο στη θάλασσα χωρίς να μιλήσω ''Άντα καταλαβαίνεις?'' τι σόι ερώτηση ήταν αυτή?αναρωτήθηκα ''Φυσικά!Το έκανες γιατί είναι μέσα στους κανόνες του οικισμού σου.Σε ευχαριστώ αλλά πίστεψέ με δε θα ξαναχρειαστώ βοήθεια.'' τότε έριξα το βλέμμα μου μέσα στο δικό του ''Νομίζω πως είμαι ελεύθερη να πιω,να μιλήσω ή να φύγω με οποιονδήποτε.Εκτος και αν έχεις ορίσει κάποιο νόμο που απαγορεύει και το σεξ!''τα μάτια του μίκρυναν και έβαλε το χέρι του στη μέση μου,τα κορμιά μας ενωμένα και δε το άντεχα.''Αυτό θες?''τον ένοιαζε?τον ένοιαζε πραγματικά τι ήθελα? ''Εσένα θέλω'' βγήκε απο τα χείλη μου αβίαστα και ένιωσα να φεύγει ένα βάρος,ένιωσα μια ελευθερία.Συνήθως οι άντρες ήταν αυτοί που μου έκαναν εξομολόγιση.Ποτέ δε πίστευα πως θα ερχόμουν εγώ σε αυτό το σημείο.

Αμέσως τράβηξε το χέρι του και απομακρύνθηκε.Γέλασα και έβαλα τα δάχτυλά στα χείλη προσπαθώντας να το κρύψω.Είχε μείνει χωρίς να αντιδρά.''Είδες?'' του είπα και ήθελα να μπω σπίτι μου.'Ανοιξα τη πόρτα και τον ένιωσα πίσω μου.Με γύρισε και σηκώνοντάς με στα χέρια βρέθηκα να κάθομαι στο τραπέζι και εκείνος ανάμεσα στα πόδια μου.Τον λαχταρούσα,τον ήθελα.Χάιδεψε το πρόσωπό μου και δειλά έφερνε το δικό του κοντά.Δεν άντεξα, κράτησα το κεφάλι του και αμέσως τα χείλη ενώθηκαν.Ένα δυνατό πάθος ξέσπασε και έκανε τις κινήσεις μας γρήγορες,αχόρταγες.Το φιλί του και μόνο, μου προκαλούσε ηδονή.Αμέσως,χωρίς να σκεφτώ κατέβασα το φόρεμά μου και πιάνοντας το χέρι του το ακούμπησα πάνω στο γυμνό στήθος μου.Φοβόμουν μήπως δειλιάσει,μήπως...και το έκανε.Έφυγε πάλι μακρυά μου.Τύλιξα τα χέρια γύρω μου.Ένιωθα ντροπή και απογοήτευση.''Φύγε'' είπα με τρεμάμενη φωνή.Και είδα τη μπουνιά του να καταλήγει πάνω στο κάδρο που ήταν δίπλα μου.Έκλεισα τα μάτια  και γυαλιά σκόρπισαν παντού.Μέχρι να τα ανοίξω για άλλη μια φορά είχε φύγει.Με είχε αφήσει μόνη στο σκοτάδι.Για ακόμα μια φορά!