Ik hou van je, echt...

20

"Als iemand komt, kunnen we ons in elk geval verstoppen achter de dozen." zeg ik tegen Mirthe, die inmiddels de camera weer heeft aangezet. "Ja, klopt. Laten we nu even het luik dichtmaken. Anders hebben ze ons zo gevonden. Ik maak hem wel dicht, neem jij dan even de camera over?" vraagt Mirthe. Ik knik en pak de camera van haar over. Ik film haar terwijl ze het luik dichtmaakt.

Tijdskip naar 17.00

Bo

Na de video hebben we met zijn allen bij het zwembad van de vakantievilla gechild en je raad het niet, maar Matt en ik hebben weer eens gezoend. De bom vlinders in mijn buik zat weer in een achtbaan en wow. Hij is fantastisch. Nu lig ik op een ligbedje te kijken naar iedereen die weer aan het zwemmen is. Ik kreeg het weer koud en mijn lippen werden blauw. Gelukkig had Matt me gewaarschuwd, voordat ik een bezorgde Raoul achter me aan kreeg. Mega lief van Raoul, maar niet helemaal waar ik op zat te wachten. Hoewel ik denk dat hij het wel door heeft, want hij keek me al aan toen ik het zwembad uit liep. Er is een kans dat hij mijn lippen toen heeft gezien en anders denkt hij echt wel na over waarom ik het zwembad uitliep. Maar hij is niet naar me toe gekomen dus het is oke of hij voelt me gewoon goed aan. Dan komt Mirthe het zwembad uitgelopen, richting mij. "hoe gaat tie, meid?" vraagt ze aan me. "Mja, wel oke hoor." zeg ik. "Ja, dat moet haast wel door die zoen met Matt. Hebben jullie nou al wat?" vraagt Mirthe lachend. "niks officieels." zeg ik, terwijl ik erover nadenk. Wil ik wat met Matthy? Ja. Nee. Ja. Ja. Nee. Ik wordt gek van mezelf. "Wat is er, Bo?" vraagt Mirthe die de paniek van mijn ogen lijkt af te lezen en bij me komt zitten. "Weetje, ik wil wel iets met Matthy, maar ook weer niet. Ik ben bang dat Matt me ook alleen laat. Ik kan dat gewoon niet nog een keer aan." zeg ik, terwijl ik al tranen op voel komen. "Weet je, zet Milan alsjeblieft uit je hoofd. Hij was een eikel, een eikel. Maar geloof me, niet elke jongen is zo. Matthy is een goede jongen, Bo. Hij zal je geen kwaad doen, dat geloof ik gewoon niet." zegt Mirthe, terwijl ze een arm om me heen slaat. "Dat denk ik ook, maar waat nou als je ongelijk hebt?" zeg ik. "Ik heb altijd gelijk, dat weet je toch!" zegt Mirthe lachend. Ik lach mee, maar zo vrolijk voel ik me ook weer niet. "Weetje, ik ga even lopen om mijn hoofd leeg te maken en jij gaat weer lekker zwemmen." zeg ik en ik doe mijn best om een vrolijke glimlach op te zetten. "Oke!" zegt Mirthe en ze rent weer naar het zwembad.

Oke, er is weer een soort van inspiratie terug, ookal is dit deel heel kort. Ik kan niet beloven dat er heel veel delen komen nu, maar ik hoop van wel. In elk geval ik ben weer terug van 2 maanden weggeweest van wattpad (nou ja, schrijven dan. Ik heb genoeg geweldige boeken gelezen), want ik kon gewoon niet de motivatie vinden. Ik heb het al best druk en soms wil ik mezelf geen extra druk opleggen voor wattpad en youtube. Ik wil gewoon teveel. Zo heb ik een hele tijd dagelijks edits geupload op youtube (bankhutsertjes2), maar ik redde dat gewoon niet meer en nu upload ik wanneer ik zin heb, meestal 1 keer in de week. Hier op wattpad doe ik dat al en dat is bij mij soms heel veel en soms heel weinig. Soms hele lange delen en soms hele korte delen. Sorry daarvoor, maar dit ben ik.