Ik hou van je, echt...

21

"Weetje, ik ga even lopen om mijn hoofd leeg te maken en jij gaat weer lekker zwemmen." zeg ik en ik doe mijn best om een vrolijke glimlach op te zetten. "Oke!" zegt Mirthe en ze rent weer naar het zwembad.

Bo 

Als ik me heb omgekleed in de villa loop ik weer even naar buiten om te zeggen dat ik even een rondje ga lopen. Matthy wilde mee, maar dat heb ik liever niet. Ik wil gewoon even alleen zijn, alleen met mijn gedachtes. 

Ik sluit de villa en loop dan naar buiten. Het is echt heerlijk weer. De vogels fluiten terwijl ik loop door allemaal oude straatjes. Ze zien er echt mega schattig uit. Ik loop verder door en ik raak weer verzonken in mijn gedachtes. Als de weg rechtdoor ineens ophoud en ik wel moet afslaan kijk ik om heen. Waar ben ik nou weer beland, de sfeer is hier een beetje grimmig. Ik kan maar beter teruggaan naar mijn huisje. Ik draai me om en schrik me dan wild. Voor me staat Milan. Milan! Ik ruik dranklucht en ik voel dat mijn ademhaling versnelt. Milan drukt me tegen de muur en ik begin te huilen en te schreeuwen. Niemand die me hoort, niemand die op me reageert. Milan begint mijn kleren uit te trekken en ik voel mezelf bijna wegvallen. Ik voel zijn gore handen op mijn lichaam en ik begin nog harder te huilen. Ik zie een vage schim, terwijl ik langzaam weg val.

Matthy

"Dus ik ga nu ff lopen, ben zo terug" roept Bo naar ons als ze de tuin terug inloopt. "Moet ik echt niet mee?" vraag ik. "Simp!" roept Koen die naast me staat. Ik geef hem een schop onder water terwijl hij me grijnzend aankijkt. "Nee, niet nodig." zegt ze. "Oke, tot zo!" roep ik. Ik zie haar weglopen. "Euh, ik ga toch even achter haar aan. Sorry, maar mijn gevoel zegt gewoon dat dit niet goed is." zeg ik. "Oke, maar misschien wilt ze gewoon even alleen zijn." zegt Raoul. "Ja, ik weet het." zeg ik terwijl ik uit het zwembad klim en een shirtje aandoe. Ik trek snel schoenen aan en ga dan achter haar aan. Al snel zie ik dat ze in gedachten verzonken is. Ze wil dus echt even der hoofd leegmaken. Wie ben ik ook, ik loop haar achterna! Het lijkt net of ik haar niet vertrouw, maar ik ben gewoon bezorgd. En ik ben niet eens haar vriendje! Ik besluit me om te keren als ik na 4 minuten ineens geschreeuw hoor. Ik zou toch zweren dat dat Bo is. Ik aarzel niet en ren meteen naar de plek waar het geschreeuw vandaan kwam. Wat ik daar zie is schokkend. Ik zie Milan, die Bo, die Bo ... verkracht. Ik bevries. Ik kan niet bewegen en blijf daar geschokt staan. Na een paar seconden lijk ik pas te beseffen wat er gebeurd. Ik ren naar ze toe als ik zie dat Bo wegvalt. Milan blijft staan. Ik sla hem op de grond en hij blijft liggen. Ik pak snel Bo op en til haar op. Ook wil ik in mijn zakken voelen of ik een telefoon bij me heb, maar ik heb natuurlijk mijn zwembroek aan. Kut. Ik doe snel wat kleding aan bij Bo en ren dan met haar weg. Weg van Milan. Weg van deze grimmige buurt. Terug naar de villa. 

Als ik bij de villa aankom is Bo inmiddels al wel bij. Wel is ze nog erg paniekerig. Ik geprobeerd haar gerust te stellen, wat tot nu toe nog niet echt is gelukt. Wat ik wel eigenlijk wel snap. bij de villa bel ik meerdere keren aan. Ik ben de sleutels vergeten. Al snel doet Raoul open. Hij kijkt geschokt als hij Bo ziet. "Wat is er gebeurd?" vraagt hij bezorgd. "Milan wilde haar verkrachten." zeg ik, terwijl Bo weer opnieuw begint te huilen. Raoul neemt haar over en gaat met haar naar een andere kamer terwijl ik naar de rest ga om het allemaal uit te leggen. Iedereen reageert erg geschokt, Mirthe nog wel het meest van allemaal. 

Youtube: https://www.youtube.com/@Bankhutsertjes2

Lieve reacties en sterretjes worden gewaardeerd!❤️