🕊
DÎL DÎSOJE
Bölüm: 4 - Tatlı Atışmalar!
🕊
Değil yirmi yaşında evlenmek, kendini otuz yaşında dâhi evli olarak hayal etmemişti Dila. Aklı beş karış havada, işi gücü eğlence olan, çoğu zaman merakı yüzünden başı belâya giren bir kızdı Dila Merxas. Annesi de hep ona seni kimse almaz, benimle yaşlanıp gideceksin, derdi.
Eh, bu ihtimal Dila için korkutucu değildi! Nitekim annesinin yanındayken pekâlâ da hayatını yaşayabilirdi, hatta âlâsını yaşardı.
Kader bu ya; yirmi yaşında tüm ömrü boyunca tatmadığı duyguları tatmış, acıların en ağırını yaşamış, ailesini ardında bırakıp yaban ellerde koca bir adamın karısı olmuştu. Üstelik bu adam Dila'nın pamuk yüreği ve merhametli yanının aksine ruhsuz, duygusuzun tekiydi!
Omzundan dürten kişi kimdi bir fikri yoktu. Hemen yanı başında homurdanan adamı da çıkarmış değildi. Zaten gözünü açmaya dâhi hali yoktu ki uyuduğunda neredeyse sabah ezanı okunmak üzereydi. Bedeni iflas bayrağını çekmişti, uyumak ve belki de saatler hatta günler boyunca kendine gelmemek istiyordu.
Böyle bir ihtimal yok muydu?
Tabii ki yoktu!
Ciwan kapıyı çalan kişiye içinden saydırmaya devam ederken bir türlü uyanmak bilmeyen karısına sesleniyordu nafile bir çabayla. Gel gör ki karısı bir türlü uyanmak bilmiyordu. Hayır, adı kadar emindi ki annesi kapısına birilerini yollamıştı. Kendisi kapıyı açsa ağzına geleni sayacak, ilk günden olay çıkaracaktı. Evde misafir vardı, ayrıca küçük karısını da ilk günden korkutup ürkütmek istemiyordu.
Sakinliğini koruyarak kapıya bakması için karısını uyandırıp yollamak istiyordu, tabii karısı uyanacak olursa!
"Dila," diye seslendi bir kez daha Ciwan. "Dila, kalk artık," dediğinde omzundan tuttuğu kadını sarsarak yan yatırdı.
Bir de bu vardı, karısı geceleyin işleri bitince ona götünü dönerek yatmıştı!
Konuşmak isteyen adamın içinde kalmıştı söyleyecekleri ya da yapmak istediği şey her neyse artık.
Ben kendini kötü hissetmesin diye sarılıp uyuyalım diye düşünürken, hanımefendi bana götünü döndü!
Sarsılmanın etkisiyle gözlerini kocaman açan Dila ilk başta ne olduğunu anlamadı. Alık alık birkaç saniye kadar önce odaya, hemen sonra çıplak bir şekilde üzerine eğilmiş adama baktı.
Ananın...
Tam çığlığı basacaktı ki beyni onay sinyalini verdi!
Tehlike yoktu, sakinliğini korumalıydı, yeni gelin odasındaydı, yatağındaydı, medeniyetten yoksun bu adam da onun kocasıydı!
Hani dün gece arsızca yiyiştiğin adam var ya, ha işte ta kendisi oluyor bu Dila!
"Dila!"
Sabahın bu kör vaktinde bir tur daha mı atacağız acaba, diye düşünedururken, "Efendim," dedi mırıldanarak Dila. Birbirine kavuşmak için can atan gözkapaklarını tamamen açmak için kendisiyle savaşıyordu.
"Uyanacak mısın artık?" diye sordu homurdanarak Ciwan. Karısı gözlerini hâlâ da açmış değildi.
"Ne oldu?" diye sordu Dila, nevresimi biraz yukarıya çekip, açıkta kalan göğsünü kapatarak. "Niye uyanıyoruz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÎL DİSOJE ✔️
General Fiction• "Ben düşmanımın kızını kendime eş etmem, koynuma almam, çatımın altında da yaşatmam!" ° Hükümle başlayan masalsı bir aşk! Tüm hakları saklıdır!
