DÎL DİSOJE ✔️

Bölüm: 21 - Yeme artık şunları, yeme...

🕊

DÎL DİSOJE 

Bölüm:  21 – Yeme artık şunları, yeme...

🕊

Sekiz ay içerisinde tamamen değişen hayatına perspektif açıdan baksa aklı havsala şaşar Dila'nın. Abladan çok arkadaşı olan kişiyi kaybetmiş, ailesinin zorlamasıyla hazırlandığı sınava girmediği yetmezmiş gibi evlenmiş, üç aylık evliliğinde baba evine gönderilip boşanmaya kadar sürüklenmiş, hamile olduğu yalanını attığı gün üçüzlerinin olacağını öğrenmiş, kati suretle affetmeyeceğini söylediği kocasına bizzat ailesi tarafından gönderilmişti.

Neler yaşadın sen ya, gel anlat!

Seda Sayan modunda oturduğu araçta yaşadıklarını düşünüyordu, Dila.

"Ne düşünüyorsun?" diye soran adama döndü, hiç dercesine omuz silkti. "Öyle dalmışım sadece."

"Özlemiş misin memleketini?"

Aldığı soruyla etrafa iç çekerek baktı, burası memleketiydi. Evvelde sürgün edildikleri baba memleketiydi, peşinden kocasına gelin geldiği yerdi. "Çok tuhaf," dedi itiraf edercesine. "Ben İstanbul dışında bir yerde yapamam sanıyordum." Evlilikten önceki düşüncelerini gülümseyere anımadı. "Şimdiyse bakıyorum da insanın yaşadığı yerden ziyade birlikte yaşadığı kişiler önemliymiş."

"Bu şey demek mi?" derken evlerine çıkan sapaktan girdi, Ciwan. "Ben senin olduğun her yeri evim bilirim," dediğinde karısına yandan bir bakış atıp çapkın edasıyla göz kırptı. "Senle ben her yerde yaşarım kocam, yeter ki yanımda sen ol."

Kocasının ego kasmasına kıkırdadı, Dila. Gerçek buysa da itiraf edip tatmin etmek istemediğinden, "Bilmem," dedi kaçamak bir cevapla. "Ben ev halkından bahsetmiştim ama sen üzerine alınıyorsan bir şey diyemem."

"O da ne demek öyle?" Yan yan karısına bakarken homurdanarak öüne döndü Ciwan. "Kocan varken, ev halkı da ne oluyormuş?"

"Sen aşırı mı kıskançsın?" sorusunu gözlerini kısarak yöneltti, Dila. "Beni kıskanmadığın bir ailen kalmıştı, onları da ele aldın."

"Ben paylaşımcı bir insan değilim Dila." Dürüstlüğüyle kendini açık etti, Ciwan. "Hatta hiç değilim, hele de karım söz konusuysa zerre kadar değilim." Seslice nefesini verdiğinde ekledi: "Yani evet karıcığım ben kıskancım, çok kıskancım, söz konusu sen olunca daha da kıskanç oluyorum."

Duyduklarından hoşnut kalan Dila kıkırdadı. "Yakında beni üç tane erkekle paylaşmak zorunda kalacaksın ama," demişti ki ne dediğini anlamayan kocasının delici bakışları anında onu buldu. "O zaman ne yapacaksın, çok merak ediyorum."

"Babanı ve abinleri aramıza sokmaya kalkma Dila, yakarım. Sevmene bir şey diyemem," dediğinde lütfedermiş gibi bir edaya bürünmüştü ki onun bu haline burnundan güldü Dila. "Sev, ama beni sevdiğin kadar değil. Bir de mümkünse içinden sev, dışına yansıtma."

"Babam ve abilerimi elbetteki çok seviyorum," derken hâlâ da gürüyordu, Dila. "Ancak benim bahsettiğim onlar değildi." Elini karnına bastırıp iç çekerek soluklandı. "Bu küçük adamlardı."

Kimlerden bahsettiğini anlamak için karısına kısa bir bakış atan Ciwan karnıyla aşk yaşayan kadınla ağız dolusu kahkaha attı. Oğullarını unutmuştu ya! "O küçük sıpalara aklımdan çıkmıştı," dediğinden neyin fitilini çektiğinden bihaberdi. "Sev onları güzelim, onları takan kim."

"Unutmuştum derken?" Çatık kaşlarının altındaki delici gözleri kocasının yüzünde uzun uzun gezdirdi, Dila. "Sen bizim çocuklarımızı unuttun mu yani Ciwan?" Neye uğradığını şaşıran Ciwan tedirgin bir şekilde karısına baktığında istemsizce yutkundu. Dila'nın keçileri yine kayışları koparmış olacak ki deli deli bakıyordu ona.