Bal Bade'm (Gerçek Ailem)

1.2

Şaka maka madı faka 12 bölüm geldik hee zsbkasjnebsk

Ve yine ama yine beraberiz🥲

Sürekli bölüm istiyorsunuz ya dbsjsklskskw sizi de anlıyorum ama beni de anlayın lütfen, sürekli müsait olamayabiliyorum. Zaman buldukça yazmaya çalışıyorum😘😘

Neyse önemli değill

Bu bölüm içime gram sinmedi. Beklentilerinizi karşılayamadıysam gerçekten hepinizden çok özür dilerim. Cidden çok çabalıyorum, düzgün bir şey çıkartmak için. Ne kadar oluyor tabi orasını bilemiyorum. 🥲

Bölümü yazıp siliyorum sürekli, ama çıktı yine bir şeyler.

Sınır-220-400 (biraz mola vermeye ihtiyacım var🐸)

Eh geçelim bölüme>>

Aslında dün atacaktım ama olmadı, biliyorsunuz zaten

İyi okumalar ballı kurabiyelerimm🍫🍫

.
.
.

Cesur'dan (aslında bu yoktu, içimden geldi sbskkkksak)

"Ateş'in tedavisi bitti mi?" Diye soran amcama baktım.

Salondan çıkıp çalışma odama gelmiştik. Ve karşılıklı oturuyorduk amcamla.

Derin bir nefes aldım. "Bitmiş." Diye cevapladım.

Abim, hastaydı.

İleri  derecede sinir hastasıydı abim. Bunun nedeni ise, annemin öldüğü gün yanında olmasıydı. Kendini suçlamıştı hep.

Önce burada tedavi görmeye başlamıştı. Sonra şizofreni olma riski var demişlerdi.

Burada tedavisi olmadığı için yurt dışına gitmişti ve nihayet iyidi artık. Bunu bir tek amcam, ben ve abim biliyorduk.

Kardeşlerime söylememiştik. İş için gittiğini sanıyorlardı. Ama öyle değildi.

Bir ara söylemek istemiştim. Abim izin vermemişti. 6 senede kendine gelmişti. Ve artık geri gelecekti.

"Bade'yi biliyor mu?" Diye sordu amcam bu sefer. Kafamı iki yana salladım.

"Bilmiyor."

Kafasını salladı. "Bade'ye niye söylemedin bir abisi daha olduğunu." Dedi.

Ensemi kaşıdım. "Daha yeniydi amca, alışmasını bekledim." Diye cevapladım.

Sinirle baktı suratıma. "Ulan başta söyleseydin de bilseydi kız. Şimdi ne diyeceksin, 'bir abin daha var' mı?"

Kafamı eğdim. "Bilmiyorum."

Derin bir nefes aldı. "Of Cesur Of, siz kardeşler gerçekten dayaklıksınız."

Saçlarını karıştırıp bana döndü yine. "Sevdim ben bu kızı. " Dedi bu sefer de.

Gülümsedim. "Sevilmeyecek gibi değil ki amca." Dedim sırıtarak.

Çok seviyordum Bade'yi. Onu yanıma çekip saklayasım vardı.

Kapı açıldı bir anda. "Baba, Can'lar gelmedi hâlâ." Diye içeriye dalan Vales'e baktım.

Yerimde dikleştim. Ne demek gelmemişlerdi. Bir saat olacaktı neredeyse.

"Gelmediler mi hâlâ?" Dedi amcam, yerinden kalkıp. Kafasını iki yana salladı Vales. "Yok." Dedi.

"Ulan niye bir saattir bekliyorsunuz, gelsenize yanımıza." Dedi amcam sinirle.

Telefonunu çıkarttı bir yandan. "Belki bir yere takılmışlardır diye düşündük." Diye mırıldandı.