HOSGELDİNİZ BALLI PANKEKLERİMMM 💫
SONLARA YAKLASMADAN OLMASINI İSTEDİĞİNİZ BİR OLAY, BİR SAHNE VARSA BELİRTİRSENİZ ÇOK MÜKÜSMEL OLURR BALLARIMM
İYİ OKUMALAR DİLERİMMM HEPİNİZEE, EKRANDAN UZAK DURUN GÖZLERİNİZE DİKKAT EDİNN 💫
.
.
.
Bade'den
Vücuduma basan sıcaklık ile gözlerimi araladım.
Kış ayında olmamıza rağmen sıcak bir ortamda olmalıydım.
Yattığım yerden kıpırdanarak doğruldum hafifçe. Yattığım yerin benim yatağım olduğunu anlamam uzun sürmemişti.
Saçlarımın arkasında hissettiğim ıslaklık ile ensemden ayırıp köşeye çektim saçları.
Yeni fark ettiğim detay ile iyice ayılıp etrafa bir tur daha baktım.
En son evde değildik sanki biz? Kısa bir an en son ne yaşadığımı düşününce gözlerim irice açıldı.
Umarım beni deli falan sanmıyorlardır artık.
Ne yaşadığıma ben bile şaşkındım hâlâ. Gördüğüm şeyden sonrasını hatırlamıyordum ben.
Kim oradan kaldırıp eve getirmişti beni? Cevabı zor değildi ama hangi abim olabileceğini düşündüm kısa bir an.
Gelirken 'bu kız delirmiş, bir hastaneye yatıralım' dememişlerdir inşallah. Çünkü bunu onaylayıp yatardım o yataklara ben.
Oturduğum yatağın içindeki bacaklarımı kendime çekip kollarımı dizlerime sardım. Ayılma taktiğim buydu benim.
Ellerimi sıkıntıyla yüzüme kapatıp derin bir nefes aldım.
Bu konuda keşke demek istemesem de, bazen İstanbul'da kalıp buraya gelmemem gerektiğini düşünüyordum.
Kaç yıldır oluşan düzenim mahvolmuş gibi psikolojim de mahvolmuştu. Mantıklı karar veremeyeceğimden korkıyordum artık ve bunu engelleyemezsem olumsuzluklar beni tedirgin ediyordu.
Tamam, sağlıklı bir birey olduğumu savunmuyordum ama bu kadar da değildim.
Aklım bana oyun oynamıyordu en azından eskiden, pek şakacı aklım.
Farkında olmadan sallandığımı fark edince hızlıca bacaklarımı uzatıp ayağa kalktım.
Kafayı en temizinden kemiriyordum galiba ben.
Lavobaya doğru ilerleyecekken titreşimde olan telefonumun 'dızz' yapması ile yatağımın yanınaki komidine uzandım ve gelen aramaya baktım.
Arayanın Mert abim olduğunu görünce yüzümde oluşan tebessümü engelleyemeden yanıtlayıp kulağıma yasladım hızlıca.
"Abi." Diye sevinçle konuştuğumda karşıdan gelen hışırtı sesleri ile bekledim.
"Abimm."
Duyduğum ses ile içimde oluşan özlemle gözlerimin sulandığını hissettim.
"Görevde misin yine?" Diye sorduğumda onaylayan mırıltılar çıkarttı.
"Yakında bitiyor abicim, geleceğim yakında. Sen nasılsın, bir şey olmadı değil mi?"
Yakında geleceğine mutlu olduğum için mutlulukla yatağıma geri oturdum.
"Olmadı bir şey abi. Sen nasılsın, yara almadın değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bal Bade'm (Gerçek Ailem)
Genç Kurgu17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade'm adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda...
