Historia sine initio vergens ad finem. Aurora numquam orta vergens ad crepusculum. Anemone, flos venti, antequam amatores eam contingere possent, evanuit.
Luna carmen mi canet. Ut solem te amavi.
Sine lumine meo sum. Lucem solum tuam mihi dedisti.
Poterone eam sic spectare? Olet citronellam et somnum. Sapit malo et persico.
Bene mihi erit eam procul contemplari, quia etiam cum sit mecum,
distantiorem esse non possumus. Ita, ipsa mihi omnia significat.
Nunc a te fugio. Effugio vultum tuum, memoriam tuam,
et omnia quae tui simile sunt.
Vellem tibi iterum loqui, sed cor meum dolet.
STAI LEGGENDO
Petali di Passione
PoesiaNarra il mito che Anemone era una ninfa della corte di Chloris, la dea dei fiori. Un giorno Zefiro e Borea s'invaghirono di lei. Chloris, indispettita, la punì mutandola in un fiore. L'anemone, la cui corolla, ancora oggi, è condannata a schiudersi...
