Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13 𝐒𝐚𝐚𝐭 𝗼̈𝐧𝐜𝐞
𝐌𝐚𝐲𝐚 𝐋𝐨𝐦𝐨𝐧𝐬𝐨𝐯𝐚
𝐃𝐮̈𝐬̧𝐮̈𝐧𝐝𝐮̈𝐲𝐮̈𝐦𝐝𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐲𝐨𝐫𝐮𝐜𝐮 𝐯𝐞 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐮𝐳𝐮𝐧 𝐠𝐞𝐜̧𝐞𝐧 𝐮𝐜̧𝐚𝐤 𝐲𝐨𝐥𝐜𝐮𝐥𝐮𝐠̆𝐮 𝐧𝐢𝐡𝐚𝐲𝐞𝐭 𝐛𝐢𝐭𝐦𝐢𝐬̧𝐝𝐢.𝐆𝐞𝐥𝐦𝐢𝐬̧𝐝𝐢𝐦, 𝐍𝐲𝐨𝐫𝐤' 𝐝𝐚𝐲𝐝𝛊𝐦.𝐁𝐚𝐯𝐮𝐥𝐮𝐦𝐮 𝐯𝐞 𝐜̧𝐚𝐧𝐭𝐚𝐦𝛊 𝐚𝐥𝛊𝐩, 𝐮𝐜̧𝐚𝐤𝐝𝐚𝐧 𝐢𝐧𝐝𝐢𝐦 𝐯𝐞 𝐡𝐚𝐯𝐚 𝐥𝐢𝐦𝐚𝐧𝛊𝐧𝐝𝐚𝐧 𝐜̧𝛊𝐤𝛊𝐛, 𝐨𝐫𝐚𝐝𝐚𝐤𝛊 𝐭𝐚𝐤𝐬𝐢𝐥𝐞𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐫𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐧𝐢 𝐬̧𝐞𝐡𝐫𝐢𝐧 𝐦𝐞𝐫𝐤𝐞𝐳𝐢𝐧𝐞 𝐠𝗼̈𝐭𝐮̈𝐫𝐦𝐞𝐬𝐢𝐧𝐢 𝐢𝐬𝐭𝐞𝐝𝐢𝐦.
𝐏𝐚𝐫𝐚𝐥𝐚𝐫𝛊 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝗼̈𝐧𝐜𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐀𝐦𝐞𝐫𝐢𝐤𝐚 𝐝𝐨𝐥𝐥𝐚𝐫𝛊𝐧𝐚 𝐜̧𝐞𝐯𝐢𝐫𝐦𝐢𝐬̧𝐝𝐢𝐦 𝐯𝐞 𝐚𝐤𝛊𝐜𝛊 𝐈̇𝐧𝐠𝐢𝐥𝐢𝐳𝐜𝐞 𝐤𝐨𝐧𝐮𝐬̧𝐝𝐮𝐠̆𝐮𝐦 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐛𝐮𝐫𝐚𝐝𝐚𝐤𝛊 𝐡𝐞𝐫𝐤𝐞𝐬𝐢 𝐫𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜𝐚 𝐚𝐧𝐥𝛊𝐲𝐨𝐫, 𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦𝐢 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐫𝐚𝐡𝐚𝐭 𝐢𝐟𝐚𝐝𝐞 𝐞𝐝𝐞 𝐛𝐢𝐥𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦.
𝐓𝐚𝐤𝐬𝐢𝐲𝐥𝐞 𝐠𝐢𝐝𝐞𝐫𝐤𝐞𝐧 𝐤𝐚𝐫𝐬̧𝛊𝐦𝐝𝐚 𝐨𝐥𝐚𝐧 𝐛𝐮̈𝐲𝐮̈𝐤, 𝐫𝐞𝐧𝐤𝐥𝐢 𝐯𝐞 𝐞𝐲𝐥𝐞𝐧𝐜𝐞𝐥𝐢 𝐬̧𝐞𝐡𝐫𝐞 𝐛𝐚𝐤𝐭𝛊𝐦.𝐁𝐮𝐫𝐚 𝐝𝐮̈𝐧𝐲𝐚𝐧𝛊𝐧 𝐞𝐧 𝐛𝐮̈𝐲𝐮̈𝐤 𝐬̧𝐞𝐡𝐢𝐫𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐫𝐢𝐲𝐝𝐢 𝐯𝐞 𝐛𝐞𝐧 𝐡𝐢𝐜̧ 𝐭𝐚𝐧𝛊𝐦𝐚𝐝𝛊𝐠̆𝛊𝐦, 𝐞𝐥𝐢𝐦𝐝𝐞 𝐢𝐬̧𝐞 𝐲𝐚𝐫𝐚𝐦𝐚𝐳 𝐛𝐢𝐫 𝐟𝐨𝐭𝐨𝐠̆𝐫𝐚𝐟𝐥𝐚 𝐛𝐚𝐛𝐚𝐦𝛊 𝐛𝐮𝐫𝐚𝐝𝐚 𝐚𝐫𝐚𝐲𝐚𝐜𝐚𝐠̆𝛊𝐦 𝐟𝐢𝐤𝐫𝐢 𝐬𝐚𝐦𝐚𝐧𝐥𝛊𝐤𝐭𝐚 𝐢𝐲𝐧𝐞 𝐚𝐫𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐠𝐢𝐛𝐢𝐲𝐝𝐢.𝐁𝐮 𝐛𝐞𝐧𝐢 𝐤𝐨𝐫𝐤𝐮𝐭𝐮𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮 𝐚𝐦𝐚 𝐠𝐮̈𝐜̧𝐥𝐮̈ 𝐨𝐥𝐦𝐚𝐥𝛊𝐲𝐝𝛊𝐦.𝐀𝐫𝐚𝐛𝐚 𝐦𝐞𝐫𝐤𝐞𝐳𝐞 𝐯𝐚𝐫𝛊𝐧𝐜𝐚 𝐛𝐨𝐫𝐜𝐮𝐦𝐮 𝗼̈𝐝𝐞𝐲𝐢𝐩 𝐢𝐧𝐝𝐢𝐦 𝐯𝐞 𝐤𝐚𝐥𝐝𝛊𝐫𝛊𝐦𝐝𝐚 𝐲𝐮̈𝐫𝐮̈𝐦𝐞𝐲𝐞 𝐛𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐝𝛊𝐦.𝐇𝐞𝐫𝐲𝐞𝐫𝐝𝐞 𝐛𝐢𝐫 𝐬𝐮̈𝐫𝐮̈ 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧 𝐯𝐚𝐫𝐝𝛊.𝐔𝐳𝐮𝐧 𝐛𝐢𝐧𝐚𝐥𝐚𝐫, 𝐨 𝐛𝐢𝐧𝐚𝐥𝐚𝐫𝛊𝐧 𝐛𝐮̈𝐲𝐮̈𝐤 𝐞𝐤𝐫𝐚𝐧 𝐭𝐞𝐥𝐢𝐯𝐢𝐳𝐢𝐲𝐨𝐧𝐥𝐚𝐫𝛊𝐧𝐝𝐚 𝐠𝗼̈𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐥𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐥𝐚𝐫, 𝐫𝐞𝐬𝐭𝐨𝐫𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫, 𝐤𝐚𝐟𝐞𝐥𝐞𝐫, 𝐦𝐚𝐠̆𝐚𝐳𝐚𝐥𝐚𝐫, 𝐩𝐚𝐫𝐤𝐝𝐚 𝐜̧𝐢𝐦𝐞𝐧𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐮̈𝐳𝐞𝐫𝐢𝐧𝐝𝐞 𝐮𝐳𝐚𝐧𝛊𝐩 𝐝𝐢𝐧𝐥𝐞𝐧𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐫 𝐜̧𝐨𝐤 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧 𝐯𝐚𝐫𝐝𝛊.𝐁𝐮𝐫𝐝𝐚 𝐬̧𝐮 𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐬̧𝐚𝐦𝐝𝛊 𝐯𝐞 𝐬𝐚𝐚𝐭 22:00 𝐝𝛊 𝐚𝐫𝐭𝛊𝐤.𝐃𝐚𝐡𝐚 𝗼̈𝐧𝐜𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐤𝐮̈𝐜̧𝐮̈𝐤 𝐛𝐢 𝐚𝐫𝐚𝐬̧𝐝𝛊𝐫𝐦𝐚 𝐲𝐚𝐩𝐦𝛊𝐬̧ 𝐯𝐞 𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐮𝐲𝐠𝐮𝐧 𝐛𝐢𝐫 𝐨𝐭𝐞𝐥 𝐚𝐫𝐚𝐦𝛊𝐬̧𝐝𝛊𝐦 𝐛𝐮𝐫𝐝𝐚.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ KATİL
Humor"O bana anlam veremediyim bir şekilde bakıyordu, bende ona daha doğrusu kömür gibi simsiyah gözlerine bakıyordum."
