19.Yeni bir savaş

14 3 0
                                    

"Bu gün hepimiz tek birşey için yemin ettik ve ettiğimiz yeminin bizi nerelere götürüceğinden habersizdik."

Aşkam saat 01:00.Havanın önceden iyi olmasına rağmen daha sonra yağmurlu olmasına şahit olmuşduk.
Çok şiddetli yağmur yağıyor ve gök
gurluyordu.Gök öyle gurluyordu ki
sanki zelzele oluyordu ya da kıyamet
kopuyordu.

Sanki gökyüzü iki yere yarılıcaktı.
Büyük ve uzun pencerelerden göyün
nasıl gürlediğini ve her gürlediğinde
oluşan işığı görüyor,kendimi bir korku filmindeymiş gibi hiss ediyordum.Birazdan olucaklar sanki havanın durumuna uygun yaşanıcak
olanlardı.

Felix'in acil haberinden sonra ben ve Alex onunla birlikde büyük salona gelmiş,herkesin burada olduğunu görmüşdük.Erkeklerin yüzüne baktığımda hepsinin herşeyden ve ya
gelicek haberden bilgili olduğunu gördüm çünki yüzlerinde ne bir merak ne de anlamazlık ifadesi vardı.

Ancak kızlar benim gibi olanları anlamıyordu hatta Alisa bile habersiz gözüküyordu.

Aslan'ın yuvasına girişi bulduk.

Bu ne demekdi?Neden erkeklere yabancı değildi ancak kızlar ilk defa
duyuyordu?Buraya aslında neden
geldiğimizi kısmen tahmin ede biliyordum çünki ne zaman Felix
suç işlemiş,masum insanların canını
yakmış ama cezasız kalmış birini
bulursa o zaman herkesi bura toplardı.

Ancak bu seferde galiba hedef büyükdü ve hepsi takımca plan yapıcakdı,tek garip olan bu plandan
erkeklerin daha önceden haberi olsa da,kızlar bihaber di.Alex üzerine
beyaz,kısakollu bir tişört giymişdi ve sigarasını içerken,Felix'in işini bitirmesini bekliyordu.

Felix'se karşısına koyduğu kağıtları ve biligisayarla,projektorü düzeltiyordu.Birtek o ikisi ayaktaydı,
diğerleri hepsi bir yerde oturuyordu.
Bende koltukların birinde sakince
oturmuş ve olucakları büyük bir tedirginlikle bekliyordum.

Alex'e baktığımda kaşlarının çatık olduğunu,sigarasını büyük bir hiddetle içtiğini ve göstermesede,
içden-içe öfkeli olduğunu gördüm.
Sanki az önce bana sandviç hazırlayan,benimle ilgilenen ve bana gülen adam o değildi.

Şimdi tam aksi olarak öfkeli,tedirgin ve sabırsız dı ki,onu neyin bu hale
getirdiğini bilmek istiyordum.İçden-
içe bunun Felix'in getirdiği haber
olduğunu düşündüm ve o haberin
özelliyi meraklı geldi.Gerçekten
şu an yüz ifadesi o kadar korkunç
görünüyordu ki,sakin olsa bile.

Aklıma o yatak odasına habersiz girdiğim için Alex'in öfkeli yüz ifadesi
geldi ve bunun aynı öfke olduğunu gördüm.Hemen aklımdan o anı sildim
ve o odanın kime ait olduğunu sormağı unuttuğumu hatırladım.
Çünki bana karşı o halini ilk defa görmüşdüm ve ne alışdığım,ne de hoşuma giden bir haldi.

Onun bana karşı o hali istemsizce kendimi kötü hiss etmeme neden olmuşdu.Viktor sabırsızca ayağa kalkıp,bir ora-bir bura gitmeye başladı ve saçlarını karışdırıp,
tedirginlikle Felix'e baktı.

"Felix bunlardan eminmisin?Bu
adamlar arkalarında o kadar kolay
iz burakmaz ve bu bir tuzak ola bilir."

Bu sefer dayanamayan Alisa oldu ve oda sinirle ayağa kalktı."Yeter,biri
bizede burda ne olduğuyla ilgili birşeyler söyleye bilir mi?Neden
konuşuyorsunuz?"

KALBİMDEKİ KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin