"Kaybetdiğim dünyamı bulmuş gibi hiss ediyorum,eksik parçalarımı bulmuş gibi hiss ediyorum,kalbimi hiss etdiğimi hiss ediyorum."
Uyumuyordum.Daha doğrusu uyuyamıyordum.Uykum gelmiyordu ve gece saat 01:00 di.Yatağımda oturmuş,dolunayı izliyordum.O kadar
güzel ve büyük görünüyordu ki,sanki
evin hemen çatısındaydı.
Üzerimde kısa,pembe renkli bir pijama vardı ve dolunayı izlerken ne kadar süredir öyle kaldığımdan habersizdim.Bu akşam hepimizin
bir-birimize anlatdığı hikayeler ve acılar oldu.
Oyunu kimse kazanamadı aslında herkrs kazandı çünki acılarımız karşılaştırılamayacak kadar ağır ve büyükdü.
O oyundan sonra onları daha iyi tanımış,anlamış ve hiss etmişdim.
Kendimi onlara daha yakın hiss etmişdim.Oyundan sonra çok geç olduğu için hepimiz kalkmış,uyumak
için odalarımıza çekilmişdik.
Uyuyamayacağımı hiss ediyordum ve
yarın akşam ki plan için heyecanlıydım.
Bu onların planında ilk yer alışımdı.
İlkinde hesaba katılmamış bir şekilde
Donald'ı oyalamışdım ama planda
katkım olmamışdı.İkincisinde ben
ve Olivia diğerlerinden ayrılmışdık.
Bu onlarla katılacağım ilk operasyon
olucaktı.
Bunu düşünmek bile uykumu kaçırıyordu.Ayağa kalktım ve pencereye yaklaşıp,dolunayı daha yakından izlemeğe başladım.Bu an
bahçeye baktığımda çok şaşırdım
çünki Alex bahçedeydi.Yalnız başına
çimlerde oturmuş ve sigarasını içiyordu.
Az önce bahçede yaktığımız ateşden biraz küçük olan bir ateş yakmışdı.
Onun bazen geceler uyumadığından şübhe ediyordum ama artık emin olmuşdum.Bu adam geceler uyumuyordu.O an bahçede havanın
soğuk olduğunu ve serin rüzgar esdiğini pencereden gelen vıyıltı
sesiyle anladım.
Onun üzerindeyse siyah bir atlet ve kot pantolon vardı.Üşümüyormuydu?
Kendini hiç düşünmüyordu.Dolabımı
açtım,içinden bir örtü aldım ve düşünmeden odadan çıkıp,bahçeye
indim.Hava karanlık olsa da,ateşin işığı bahçeyi biraz görünür hale sokuyordu.
Yavaş adımlarla ona yaklaşdım ve arkasında durdum.Derin bir nefes alıp tam birşey söyleyicekdim ki,
"Kahverenkli gözlü kız neden uyumadın?" diye soran sesini duydum.
Gülümsedim,daha görmeden anlamışdı ben olduğumu.
Örtüyü yavaşca omuzlarına örtüdüğümde bana baktı.Yanına
oturdum ve "Kokumdanmı anladın?
Yağmura benzetdiğini söylemişdin"
dedim.
"Neden uyumadın?"
Omuz silktim."Uykum yok." Ona baktım. "Peki sen?Sen neden uyumadın?Seni ne zaman görsem uyanıksın.Uyumaya fobin mi var yoksa vampirmisin?"
Güldü."İlk ben sordum,cevap ver sonra ben cevaplayıcam."
"Heyecanlıyım" dedim."Yarın için,
ilk kes sizinle bir operasyona katılıcam ve dua ediyorum ki,bu sefer de diğer yaşadığımız gibi birşey yaşamayalım.Dağılmayalım,
çökmeyelim."
Gülümsemesi derinleşdi."Aynı sebeplerden dolayı uyuyamıyoruz demek ki." Onu izledim.Gülüşü ve
bakışları içime işledi.Beni de gülümsetdi.Onunla tanışdığım ilk günler aklıma geldi.Buradan gitmek
istiyordum ve o tamamen beni deli ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ KATİL
Humor"O bana anlam veremediyim bir şekilde bakıyordu, bende ona daha doğrusu kömür gibi simsiyah gözlerine bakıyordum."
