Sober | Bankzitters

6

"Waar zijn Matthyas en Raoul?" Het is Milo die het vraagt. Door deze vraag kijkt koen op en even om zich heen. hij haalt zijn schouders op als een soort weet ik niet. ook Rob kijkt op, ''hoorde vannacht wat gerommel uit de kamer van Matthyas, daarna wat over hechtingen. denk dat hij zichzelf heeft weten te verwonden'' zijn stem klinkt monotoom, rob is niet meer de vrolijke brabander maar begint een klein hoopje depresiviteit te worden.

Koen, het beste maatje van rob is het allang opgevallen dat er wat is met robbie, dat hij niet meer zichzelf is. Dat hij steeds iets minder begint te lachen en alleen maar op zijn kamer wil zitten. zijn drukke ADHD persoonlijkheid lijkt compleet vervaagd te zijn. 

''Rob, ben je oke?'' de woorden van Koen lijken Robbie uit zijn gedachten te halen, is hij oke? nee dat is hij niet. ''uhm, gaat wel. gewoon moeilijk'' Koen knikt, ''wil je er misschien over praten? Met mij of met mark, ik kan hem voor je gaan halen als je wil-'' "Het is goed Koen. Bedankt'' onderbreekt Robbie de roodharige jongen voor hem. 

Hoewel de jongen nog deels verslaafd is heeft hij helemaal geen behoefte aan Alcohol, al een tijdje niet. hij begint door te krijgen wat het allemaal voor slechts met hem heeft gedaan. alleen heeft hij iets nodig om die leegte in hem op te vullen. Hij mist zijn ouders, hij mist geliefd woorden. Over twee weken is hij jarig en dan is hij hier ook al een heel jaar. op zijn 15e verjaardag had de jongen coma gezopen en zijn ouders waren hem zat. Al een langere tijd zaten ze te denken om robbie naar een afkick kliniek te sturen, alcohol speelde al een langere tijd een rol in zijn leven maar nog nooit leek de ernst zo erg te zijn. 

Sinds hij hier is hebben zijn ouders hem dan ook niet opgezocht, ze waren boos en wilde hun zoon pas weer zien als hij weer 'normaal' was. Mark, de begeleider van Robbie heeft al een tijdsje contact met de ouders van rob en heeft zijn voortgang vermeld. dat hij helemaal geen behoefte meer heeft aan het drinken van alcohol, maar ook dat hij nu in een dipje zit en hoe erg hij zijn ouders mist. De ouders van Rob hebben daarom ook ervoor gekozen om langs te komen op de verjaardag van hun zoon, wel zonder dat Robbie dit weet anders is de verassing er vanaf.

''potje fifa?'' Rob was nogmaals in zijn gedachten verzonken en weer haalt koen hem eruit. hij glimlacht klein en knikt, ''ja heel graag''. 

De twee jongens staan op en koen slaat zijn armen om Rob heen, Sinds het de laatste keer bijna fout is gegaan door een psychose en koen een zelfmoord poging onderging zit hij aan een hogere dosis antipsychotica. Hij voelt zich veel beter en weet dat hij op dit moment geen gevaar is voor zichzelf of andere, wat hem ook goed doet. Hij weet dat ookal geeft rob het niet toe dat zijn poging op rob zijn netvlies staat gebrand en er kapot van was. en gek is dat ook niet, het is natuurlijk ook niet niks als je beste vriend tijdens een psychose zichzelf bijna van kant maakt terwijl je er naast staat.

''ik ga je zo hard inmaken robje'' ''tuurlijk koentje, in je dromen vriend''