Sober | Bankzitters

13

In dit hoofdstuk wordt verkrachting besproken, kan je hier niet tegen sla dit hoofdstuk dan over <3

Trillend zit Matthyas in de auto naast Sonja, ze zijn onderweg naar het politiebureau om aangifte te doen.

Voor Matthyas was dit een grote stap in het verwerken van het trauma, het trauma dat momenteel zijn leven tekende.

Sonja had de ouders van Matthyas ingelicht over wat er was gebeurd en dat ze aangifte gingen doen. Ineens viel voor de ouders alles op zijn plek. Waarom hun zoon niet meer geknuffeld wilde worden, waarom hij ineens veel angstiger was dan voorheen, waarom hij depressief werd, waarom hij niet meer mee wilde naar familie en waarom hij zichzelf begon te snijden.

Zijn moeder was er van overtuigd te hebben gefaald als moeder, ze had Matthyas niet kunnen beschermen, ze zag de tekens maar negeerde ze. Dat gaat ze zichzelf niet kunnen vergeven.

"Klaar voor jongen? Dit is een hele grote stap voor je" Matthyas knikt klein terwijl hij de gordel losmaakt en uit de auto stapt. "Ik denk het" er is geen sprankje zekerheid te horen in zijn stem en ook tranen verlaten zijn ogen.

"Ik ben denk ik gewoon bang, wat als uhm wat als ze me niet geloven" de laatste woorden fluistert hij zo zachtjes dat ze bijna niet meer te horen zijn "waarom denk je dat lieverd?" De stem van Sonja klinkt voorzichtig alsof Matthy van porselein is en elk monent in duizende stukjes kan breken, wat die eigenlijk ook wel is en het duurt niet lang meer voordat hij breekt. "Omdat, ik ben een jongen die worden niet verkracht. Alleen meisjes" sonja trekt Matthyas in een omhelzing en verteld hem dat dat helemaal niet zo is en dat zijn verhaal er ook mag zijn.

Als ze naar binnen lopen pakt Matthyas de hand van Sonja voorzichtig vast en gelijk geeft Sonja hem er een kneepje in en vertelt hem dat het goed gaat komen.

"Kan ik u ergens mee helpen?" Vraagt de vrouw achter de balie. "Uhm ja ik had een afspraak staan om aangifte te doen van een zedendelict" de vrouw achter de balie knikt "op welke naam?" "Sonja de Rooij" de baliemedewerkster meldt ze aan en vertelt dat ze in een soort wachtkamer kunnen gaan zitten.

Twee vrouwelijke agenten komen de kamer ingelopen en nemen Sonja en Matthyas mee naar binnen, de agenten stellen zich voor als Anne-Lotte en Isabel. En vertellen dat ze zijn gespecialiseerd in zedendelicten.

Eerst vragen ze wat normale dingen aan Matthyas, hoe die heet, hoe oud hij is, of die nog broers en/of zussen heeft enzovoort.

Zodra Matthyas een beetje losgekomen is beginnen de serieuze vragen. "Goed Matthyas je bent hier heen gekomen om aangifte te doen tegen seksueel misbruik ten eerste willen we je vertellen dat dit super knap van je is dat je deze stap durft te zetten, dat is al iets waar je enorm trots op mag zijn. Kan je ons vertellen wat er is gebeurd? Mag ik grote lijnen of met details waar jij je zelf het prettigst bij voelt" zegt Anne-Lotte tegen hem. Isabel maakt aantekeningen

"Uhm, het begon toen ik bijna twaalf was" Sonja legt haar hand op de been van Matthyas en wrijft rustig heen en weer. "Het was toen eigenlijk best onschuldig, gewoon soms mijn dijen aanraken of als die mij knuffelde mijn billen vastpakken." "Heb je tegen hem gezegd dat je het niet fijn vond als hij je aanraakt?" Matthy knikt. "Ja maar hij uhm zei dat het persongelijk ging en dat hij er op ging letten. Maar hij ging steeds veder raakten mij aan echt op mijn geslachtsdeel. Fluisterde in mijn oor dat hij geil van mijn angst werd en me wel zou doen" Matthyas snikt hard en zijn benen trillen hevig. "Mat, lieverd adem rustig in en weer uit je doet het echt super goed." Grijpt Sonja in.

Als Matthyas weer rustig is vertelt hij veder; "mijn ouders waren allebei weg voor werk en we bleven twee weken bij mijn oom en tante slapen. Mijn broertjes en neefje waren naar de voetbal maar ik was geblesseerd en kon niet mee trainen. Hij kwam al snel de kamer binnen en begon mij uit te kleden. Ik stribbelde tegen en zei nee maar hij luisterde niet. Hij bleef mij maar aanraken tot ik op een gegeven moment toch een beetje stijf werd" met een blik vol schaamte kijkt hij naar de grond. "Heeft hij je de twee weken lang elke dag zo behandeld?" Matthyas knikt "ja, soms bleef het bij alleen aanraken en soms had hij echt seks met mij. Na de twee weken heb ik hem niet meer gezien als ik alleen met hem was. Ik durfde niet meer mee naar de verjaardagen en als hij bij ons thuis was zorgde ik dat ik boven bleef of dat ik nooit alleen met hem in een kamer was"

Isabel heeft de laatste aantekeningen opgeschreven en begint te praten. "Bedankt dat je je verhaal hebt gedeeld met ons Matthyas, wij gaan hier werk van maken. Mevrouw de rooij u hoort nog van ons, er is een grote kans dat er een rechtszaak volgt." Sonja en Matthyas zeggen de agenten gedag en lopen weer terug naar de auto. Waar Matthy al snel breekt in de armen van Sonja.

"Ik ben zo enorm trots op je mat, echt waar. Wil je zo mama bellen?" Matthyas knikt.

"Ja heel graag"