Sober | Bankzitters

14

"Goeiemiddag, met sandra" tranen stromen over Matthyas zijn wangen. Voor het eerst sinds drie weken hoort hij de stem weer van zijn moeder, nu pas heeft hij door hoe erg hij zijn moeder heeft gemist.

"Hee Mam" gelijk zijn snikken hoorbaar aan de andere kant van de telefoon. "Mat, lieverd hoe is het" "het gaat, ze zijn aardig hier maar ik uhm mis jullie" "wij missen jou ook" de stem van zijn moeder klinkt gebroken en een schuldgevoel bekruipt Matthyas. Zijn moeder mist hem omdat hij te ver is gegaan.

"Waarom heb je ons niks verteld schat? Je had er niet alleen doorheen hoeven gaan" Matthy slikt hoorbaar. "Ik uhm, ik weet het niet" Matthyas begint hard te krabben aan de littekens die zijn polsen bezaaien. "Ik weet dat praten moeilijk voor je is maar je hebt er een trauma aan overgehouden. Je had met ons moeten praten"

De tranen beginnen steeds sneller over Matthyas zijn wangen te lopen. "So-sorry mam, ik wilde dit alles niet doen. Echt niet maar ik, ik bleef zijn handen maar op mij voelen ik had geen andere keus" de moeder van Matthyas weet dat haar zoon nu doelt op zijn zelfbeschadiging, nog nooit had hij de werkelijke reden erachter uitgesproken.

Of nauja werkelijke reden? De eerste paar keer deed hij het om het gevoel van zijn oom zijn handen van zijn lichaam af te krijgen. Dit is ook de reden waarom zijn dijen de meeste littekens bevatten. Na een tijdje was het een manier om even niks meer te voelen, of als hij zich zo leeg voelde juist even iets te voelen.

De twee blijven nog even bellen, Mat heeft zelfs Ezra nog even kunnen spreken waar hij heel blij mee is, de vrolijkheid en onbezorgdheid in de stem van zijn broertje doen hem goed. Sonja staat nu voor zijn neus en seint dat mat moet ophangen, het is tijd voor zijn eerste keer controle en hij ziet er tegen op.

"Mam ik moet gaan, vertel iedereen dat ik van ze hou en dat ik snel weer terug kom" Matthy kan zijn moeder horen grinniken. "Zal ik doen lieverd, ik hou ook enorm veel van jou. Ik zie je snel"

Ze lopen samen naar het kantoortje en Matthyas gaat gelijk op zijn stoel zitten. "Ik zal je eerst even uitleggen hoe de controle werkt, je mag je zelf zometeen tot je onderbroek uit kleden. Dan controleer ik je op je littekens, wonden en wordt je nog even gewogen. Ben je daar oke mee?" Matthyas bekijk sonja met wat twijfel in zijn ogen.

"Ik zal op deze afstand van je blijven staan en zal je niet aanraken, is dat goed?" Mat knikt en begint met rustig zijn trui uit te trekken. Waardoor als eerste zijn armen onthuld worden. Deze had Sonja al een keer gezien tijdens het hechten dus ze wist ongeveer wat ze moest verwachten.

Helaas ziet ze wel dat Matthy aan zijn wonden en littekens heeft zitten krabben omdat ze vuur rood zijn, ook tijdens het doen van de aangiften was het haar opgevallen.

Op zijn buik vallen de littekens mee, het zijn er niet meer dan 10 en dat doet haar goed.

Het goede gevoel is ze wel weer snel kwijt als Matthy zijn broek uit doet. Zij beide bovenbenen zitten helemaal vol met littekens. Je kan door de littekens nieteens zijn eigen huid meer zien. Zijn bovenbenen waren voor 99% vol met littekens.

Na wat goedkeurende geluiden van Sonja doet mat al zijn kleding weer aan en lopen ze samen naar de eetkamer, matthy heeft zijn capuchon op en zijn oortjes in. Met zijn ogen naar beneden gericht zodat hij niemand aan hoefde te kijken.

Koen en Rob kijken verbaasd richting sonja als ze Matthy in deze staat aan zien komen lopen, hij was van de 5 het meest op de achtergrond en ze waren ondertussen al wel wat van hem gewend.

"Laat Matthyas maar even met rust jongens, vandaag was een zware dag voor hem"