Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saatin tik tak sesi.
Seninle hiçbir zaman aynı tarafta olmayacağız.
Farklı bir ses, bildirim ışığı.
Hayatında hiçbir şey parlamayacak ama sen söneceksin.
Mesaj gelmiş olmayacağını bildiğim için telefonu yatakta yanıma bıraktım ve elimi yanağıma yaslayarak uzandım. Saat kaçtı bilmiyordum ama birazdan gün doğacaktı.
Sen daima hayatın karanlık yüzüne bakacaksın.
Gözlerimi ovuşturarak yüzüme gelen saçı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda bakışlarım telefona kaydı ve son an kapanan ekranda yazan ismi daha önce hiç görmediğimi fark ettim.
Usqueadmorte.
Telefonu elime alıp güç tuşuna bastım ve çeviriye girdim, aynı anda ekran parlaklığını kısmıştım çünkü gözlerim yanıyordu.
Ölüme kadar.
Gerçekten ölüme kadar mı?
Yapayalnız öleceksin. Mezarın bile yapayalnız kalacak.
Sonra mesajı okudum. Belki de mesajı beni gün doğana kadar ağlatmasaydı daha erken cevap yazabilirdim.
Sen öylece öleceksin ve kimsenin hayatında var olmayacaksın; tıpkı benim hayatımda var olmadığın gibi.
