as long as you love it |yarı texting|

7. izlediğin yara

Yara, Kalben

✂

Ve soğuk zamanla içime işledi.

İlk çok üşüdüğüm anı hatırlıyorum, evdeydim ve küçüktüm. Kış vardı ve kar yağıyordu, evde kimse yoktu.

Açıkmıştım ve mutfağa inmiştim ama boyum tezgaha zor yetiyordu. Yiyecek hiçbir şey yoktu, zaten olsa da hazırlayamazdım.

Sonra dışarıdan bir ses geldi, kapıya yöneldim. Ses gelmeye devam ettiğinde kapıyı açtım ve yüzüme öyle bir soğuk vurdu ki hala hatırlıyorum.

Küçük bir kediydi kapının önündeki, kapıyı tırmalıyordu. Başka sesler de duyduğumda onun orada olduğunu düşündüm ve kapıyı kapattım, bahçenin arkasına doğru yürüdüm ama kimse yoktu.

Kapıyı açmak istedim ama anahtarım yoktu. O kadar küçüktüm ki bunu bile düşünmemiştim.

Kapının önüne oturdum, kar kediye ve benim üzerime yağmaya devam etti. Üşümem arttıkça kucağıma tırmanmaya çalışan kediye sarıldım ve sırtımı kapıya yasladım.

Saatler sonra sırtımı yasladığım kapı açıldığında içeri girdiğini fark ettim, kapı neredeyse yeniden üstüme kapanacakken ittirdim ve içeri girdim.

Umursamamıştı. O kapının dibinde küçük bir kediyle beraber neredeyse donacaktım ama o öylece içeri girmişti.

Sonra...

Sonra soğuk içime işledi.

Çantamı topladım ve sınıftan çıktım. Merdivenlere yönelirken arkamdan birinin adımı seslenmesiyle durdum ve arkama baktım, Liva'ydı.

Gülümseyerek, "Nasılsın?" Diye sordu.

"İyi, sen," dediğimde, "Bende iyi," dedi ve bana baktı, binadan çıkmıştık. "Bak ne diyeceğim," dedi, yürümeye başlamadan önce kaldırımda durduk.

"Akşam Atlas'ın doğum günü partisi var, parti dediğim de sadece yakınlarını çağırıyor, benimle gelsene."
"Yakınlarını çağırıyormuş," dedim, reddetmek için bahane bulmuştum. "Benim gelmem saçma olur."

"Bende kendi yakınımı çağırıyorum," dedi Liva gülümseyerek, samimi görünüyordu. "Gel lütfen, eğer sıkılırsan söz ben seni eve bırakırım."

"Gerçekten sevdiğim şeyler değil," dedim ama ısrarcı görünüyordu. "Pek sevmem kutlama falan."

Liva, "Denedin mi?" Diye sordu. "Denemeden bilemezsin, sıkılırsan bırakırım seni." Sonra yüzüme baktı. "Ama tabi hiç istemiyorsan zorlamış olmayayım."

O an sanki gerçekten bunu yapmak istiyormuşum gibi, "Tamam," dedim, Liva kocaman gülümsedi. "Geleceğim. Nerede olacak parti?"

Liva, "Ben seni evden alırım," dedi. "Zaten hazır olacak pastası falan. Sabahtan beri Atlas'a benim işim var sonra buluşalım diyorum doğum gününü unutmuşum gibi sürpriz olsun diye."

"Üzülmez mi?" Diye sordum, dudaklarını büktü.

"Ama başka türlü sürpriz yapamam," dediğinde başımı salladım. Sonra Liva telefonunu uzatarak, "Numaranı ver, adresini mesaj atarsın; 7'de alırım seni," dedi. "Uygun mu?"

"Evet, uygun," dedim ve numaramı yazdım, beni çaldırdığında numarasını kaydettim.

"Ben taksi çağıracağım," dedi Liva. "Toplu taşımayla geç kalırım, hazırlanacağım daha." Gülümsedi. "Çok teşekkür ederim kabul ettiğin için," dedi. "Fazla yakın olduğum birisi yok, senin gelmen çok güzel bir şey."