ေက်းငွက္ေလးမ်ား၏ တဆာဆာအသံနွင့္အတူနိုးထလာခဲ့ေသာမနက္ခင္းေတြထဲ ဒီေန့ဟာအလွပဆံုးေန့ရက္ေလးျဖစ္လိမ့္မယ္ ဘာေျကာင့္လဲလို့ေမးရင္ ညကအိမ္မက္ထဲကို ခ်စ္ရတဲ့သူေလးေရာက္လာတာေျကာင့္ရယ္ မေန့က လူစြမ္းေကာင္းလုပ္ျပီး ကူညီခဲ့တာကိုျပန္ေတြးျပီး တစ္ေယာက္ထဲ အေပ်ာ္ျကီးေပ်ာ္ျပီး အရူးရင့္မိေနတာေျကာင့္ရယ္ ခ်စ္ရသူအေျကာင္းေတြးေနမိတဲ့ ဒီေန့ရဲ့မနက္ခင္းေလးက သိပ္လွေနသည္
မ်က္နွာေလးကိုလဲ ျမင္ခ်င္လွျပီမို့ ေက်ာင္းသြားရန္ျပင္ဆင္ကာ မနက္စာကိုပင္မစားခဲ့ မဆာလို့ပါဆိုျပီး ေက်ာင္းသိ့ုအေျပးထြက္လာခဲ့သည္
ေက်ာင္းဝင္းတြင္းေျခခ်စဥ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းသည္ ခုနကသိပ္လွပါတယ္လို့ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို ေျပာခ်င္ဦးေလဆိုျပီး ဟားတိုက္ေနသေယာင္
နမ္းေနတာလား?
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးလို့ထင္ရေအာင္လဲ
ေယာင္းရဲ့ေခါင္းကုိလက္တစ္ဖက္နဲ့ထိမ္းျပီး ေမးေစ့ကိုလဲ က်န္လက္တစ္ဖက္ကကိုင္ထားေသးသည္ နီးကပ္တာထက္ပိုေသာလူနစ္ဦးဟာ ေသခ်ာေပါက္ နမ္းေနတယ္လို့ထင္ရန္ အျခားအေျကာင္းရင္းမရိွ လြမ္းလိုက္တာလို့ေျပာတာေတာင္ ခံနိုင္ရည္မရိွခဲ့တာ ခုလိုနမ္းျပေနေတာ့ ေသရံုေပါ့ အရွင္ရယ္ ဆက္ျကည့္နိုင္စြမ္းမရိွတာေျကာင့္ ျပန္လွည့္ထြက္မည္အျပု အလိုက္မသိတဲ့ ခ်စ္ရသူက လွမ္းေခါ္လာျပန္သည္
"ဂ်ီမင္ လာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ဪ အင္းလာျပီ"
အရွင္ကလာဆိုေတာ့လဲ လာရံုေပါ့ျငင္းဖို့အတြက္ ခြန္အားမွမရိွတာ
"အားး ငါ့ minieေလး အရမ္းလြမ္းေနတာ မေတြ့ရတာျကာလို့နဲ့တူတယ္ ပိုခ်စ္ဖို့ေကာင္းလာတာပဲ"
"ငါလဲ အမ်ားျကီးလြမ္းေနတာ "
ေျပာလဲေျပာဖက္လိုက္တာေျကာင့္ ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ ကေလးဆန္လိုက္တာဆိုတဲ့ ေရရြတ္သံေလးျကားမိလိုက္ေသးသည္
"ေနမေကာင္းျဖစ္ေသးလား "
"မျဖစ္ပါဘူး မင္းမွာထားတာပဲ ငါဂရုစိုက္ပါတယ္"
"ေနာက္မွအလြမ္းသယ္ကြာ ထယ္ မနက္စာမစားရေသးဘူး"
"ဟုတ္လား ေယာင္း"
YOU ARE READING
အချစ်ရှိရာ
Romance"မင်းရှိတဲ့အရပ်ကို မောင်ရောက်အောင်လာခဲ့ပါ့မယ်" "သိပ်ချစ်ခဲ့တာမို့ ငါမရှိတဲ့အရပ်မှာ ပျော်အောင်နေပါ မောင်"
