"ဂြၽန္ ဂြၽန္!!!"
မ်က္စိေရ႔ွ၌ ဂြၽန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္နွင့္တစ္ျပိုင္နက္ အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးသည္ မိွန္သည္ထက္မိွန္ကာ အခန္းတစ္ခုလံုး မူလအတိုင္းအေမွာင္ဖံုးသြားျပန္သည္
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေၾကာက္လို႔ပါ အရမ္းေၾကာက္လို႔ လာေခၚေပးပါဂြၽန္ရယ္ တဖန္ျပန္လင္းလာေသာအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ဂြၽန္မ်ားလားဆိုၿပီးၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွရိွမေန
"ဂြၽန္ !"
"အဟက္ ေယာင္ေနတာေတာင္ ဂြၽန္ဆိုပဲ"
စကားေျပာသံသဲ့"ေၾကာင့္ မိွတ္ထားသၫ့္မ်က္လံုးမ်ားကို အားယူကာ ဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္သည္
ဝါက်င္"မီးအလင္းေရာင္ေဖ်ာ့"သည္အခန္းအတြင္းျဖာက်လ်က္ ေအးစိမ့္"ရာသီဥတုေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ထက္ေနခဲ့ရေသာ ခႏၶာကိုယ္သည ္လိုသလိုမေရြ့လ်ားႏိုင္ လက္တစ္ဖက္ကို ၾကမ္းျပင္ထက္ေထာက္ခ်အားယူကာ ေဘးဘီကိုေဝ့ဝဲၾကၫ့္လိုက္သည္ ဖုန္အလိမ္းလိမ္းတက္ေနသၫ့္ပစၥည္းမ်ားေနရာယူထားသၫ့္အခန္းသည္ စတိုခန္းျဖစ္ပံုရသည္
ညာဘက္၌ေရွးေဟာင္းဗီရို
ႀကီးတစ္လံုးက အခန္းရဲ့သံုးပံုႏွစ္ပံုကိုေနရာယူထားသည္ စိတ္ဝင္တစားၾကၫ့္ေနတုန္း အေငြ့မ်ွင္မ်ွင္ေလးမ်ားပ်ံ့လြင့္လာသည္
အနံ႔ ထိုအနံ႔သည္ စီးကရက္နံ႔
ထင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ ခုနကအေငြ့က ရတဲ့အနံ႔ျဖစ္လိမ့္မည္ မၾကာပါ ဗီရိုေနာက္နားကေန တေရြ့"ေပၚလာတဲ့အရိပ္ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို လက္ၾကားၫွပ္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလ်ွာက္လာသည္ ဝါက်င္"မီးေရာင္သည္ အေဝးမွေလ်ွာက္လာသၫ့္သူကို မခန႔္မွန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မိွန္ေဖ်ာ့ေနသည္ နီးကပ္လာတဲ့အရိပ္နဲ႔အတူ ေၾကာက္စိတ္ေတြသည္ ထိန္းမရခဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို အခန္းရဲ့ေထာင္းနားသုိ့ တျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္သြားမိသည္ နီးကပ္လြန္းလာသၫ့္ပံုရိပ္သည္ ခုနကဖမ္းေခၚခဲ့သၫ့္သူ
လီဂ်ယ္ေဆာ့
ခုနကအသံကလီဂ်ယ္ေဆာ့စီကေပါ့
ဒါဆိုဂြၽန္ ဂြၽန္ကေရာ အိမ္မက္လား စိတ္ထင္ေနတာလား တကယ္လား ေဝခြဲရခက္စြာ အေတြးေတြနဲ႔ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနစဉ္ ထပ္မံအသံေပးလာသၫ့္သူ
YOU ARE READING
အချစ်ရှိရာ
Romance"မင်းရှိတဲ့အရပ်ကို မောင်ရောက်အောင်လာခဲ့ပါ့မယ်" "သိပ်ချစ်ခဲ့တာမို့ ငါမရှိတဲ့အရပ်မှာ ပျော်အောင်နေပါ မောင်"
