chapitre 14 - deux plus deux égale cinq

64 7 0
                                    

~ İkinci kitap başlamadan kısa birkaç şey söylemek istiyorum. Buraya kadar okuduğunuz için, Özgür'ün hikayesine ortak olduğunuz için herkese teşekkür ederim. Pek alışkanlık değil ama yorum yapar ve oylarsanız çok sevinirim. Eğer okumak istiyorsanız gerçekten yorumlar itekleyici bir etken oluyor yazmak için. Bu zamana kadar iki yılı devirdim bu kitapta. Genelde kitap yazmak için iki yıllık ömrüm oluyor niyeyse. Bu zamanda Özgür gibi ben de çok şey yaşadım. Pişmanlıklarım oldu. Bazı şeylerden vazgeçtim ya da bıraktım. Fakat bırakmadığım en değerli şey de kalemim oldu. İlk kitap kasvetliydi, baş ağrıtıyordu ve açıkçası pek de sevmediğim toxic bir ilişki vardı. Ama yine de Özgür'ün değerlerine zarar verecek en ufak şeyden, Devrim'in kendine olan saygısını yitirecek tek bir şeyden bile kaçındım. Çoğu zaman böyle olmaz, eğer düşmüşsek hayat tekme atmaktan çekinmez. Zordaysak yardım eli uzatılmaz. Ben yine de Devrim'in ya da Özgür'ün birbirlerine yapabilecekleri en ufak yaklaşımda bu büyünün bozulmasını istemedim. İkinci kitapta da hem Özgür'ün, hem de Devrim'in geçmişine değineceğim. Onların travmalarıyla yüzleşeceğiz. Bu hikayeyi kurgularken ilk başta Özgür'ün hayat hikayesine yoğunlaşmıştım. Belki de yaşayabileceği en şanssız şeyleri yaşayıp o harabeden kurtulmaya çalıştı. Devrim ise biraz daha manidar bir hayat hikayesi oluşturmama sebep oldu. Yazarlıkta en zorlandığım şeylerden biri de erkek karakterler oluyor genelde. Ne kadar istesem de günün sonunda sanki ana karakterden daha pasif bir erkek başrol yapıyormuş gibi hissediyorum. Devrim'de de ilk başta bunu hissettim. Ta ki hikayeye annesinin hikayesi girene kadar. Annesinin hikayesine bu kitapta çok kısa değinmeyi planlıyorum. Asıl olarak bu kitabın prequel diyebileceğim ve bir sonraki yazacağım kitapta değinmeyi planlıyorum. Esasen hem Özgür'ün ailesinin hem de Devrim'in ailesinin hikayesinin bir geçmişi var. Bu kitap da geçmiş deneyimler ve aile bağıyla ilgili bir kitap olduğu için değinmek istiyorum. Belki o zaman bu çocukların da nasıl bu hale geldiklerini öğrenmiş oluruz. İkinci kitaba gelirsek, bu kitap "Gretchen'in Gözyaşları" teknik olarak Faust'tan anlatmam gerekirse ihaneti simgeliyor. İlk kitap, "Faust'un Cinayeti" çünkü kitapta Gretchen de aslında bir ihanet uğruna ölüyor. Bir kronolojik sıra olarak düşünülebilir. Faust cinayet(ihanet) işler ve Gretchen bunun adına gözyaşı döker. Tasvir bu fakat gözüktüğü kadar karamsar bir hikaye beklemiyor bizi. Birazdan da okuyunca ne dediğimi anlayacaksınız. Belki şaşıracaksınız ama mutlu olacaksınız. Çünkü bu kitap gören gözler için mutlu sonla bitmişti. Umarım ikinci kitap da böyle biter. İyi okumalar dilerim. M. Lena ~

İKİ ARTI İKİ BEŞ EDER - BÖLÜM 14

❆

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Art Deco - Lana Del Rey

Bad Habits - Steve Lacy

Arzularımın cenaze merasiminde kafamın karışmasından bezmiş bir halde, nihayet ideal bir bahanem olurdu; zira Cansıkıntısı, hiçbir inanç adına yaşamayıp, hiçbir inanç adına ölmeyenlerin çektikleri azabın adıdır.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 23, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

FŞD | Gretchen'in GözyaşlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin